قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. این دارو برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) استفاده می شود. این دارو از طریق افزایش سطح یک انتقال دهنده عصبی به نام سروتونین در مغز عمل می کند. افزایش سطح سروتونین می تواند منجر به بهبود خلق و خو شود.
دارو معمولاً در عرض 2 تا 4 هفته شروع به اثر می کند. با این حال، ممکن است چندین هفته از درمان طول بکشد تا اثرات کامل درمانی مشاهده شود.
ممکن است پزشک شما قرص سیپرالکس را برای شرایطی غیر از موارد ذکر شده در این مقاله پیشنهاد کرده باشد. اگر در این مورد با پزشک خود صحبت نکرده اید، یا مطمئن نیستید که چرا این دارو را مصرف می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید.
این دارو را به دیگران ندهید، حتی اگر علائم مشابه شما را داشته باشند.
فهرست مطالب
نحوه مصرف قرص سیپرالکس
قرص سیپرالکس معمولاً با دوز 10 میلی گرم در روز شروع می شود، ترجیحاً در یک زمان ثابت در هر روز. اس سیتالوپرام باید یک بار در روز، صبح یا عصر، همراه با غذا یا بدون غذا مصرف شود. دوز را می توان در صورت نیاز توسط پزشک به حداکثر 20 میلی گرم در روز افزایش داد.
برای سالمندان، افراد مبتلا به مشکلات کبدی و افرادی که از داروهای امپرازول یا سایمتیدین استفاده می کنند، حداکثر دوز توصیه شده روزانه 10 میلی گرم است. در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز اولیه 5 میلی گرم را توصیه کند.
قرص سیپرالکس را باید به طور کامل (نه جویده) با یک لیوان آب بلعید.
قرص های خوراکی پراکنده: قرص باید روی زبان گذاشته شود. به سرعت متلاشی می شود و می توان آن را بدون آب بلعید. قرص ها به راحتی می شکنند، بنابراین باید با احتیاط و با دست های خشک استفاده شوند.
موارد زیادی می تواند بر دوز دارویی که فرد نیاز دارد تأثیر بگذارد، مانند وزن بدن، سایر شرایط پزشکی و سایر داروها. اگر پزشک شما دوز متفاوتی را با دوزهای ذکر شده در اینجا توصیه کرده است، روش مصرف دارو را بدون مشورت با پزشک خود تغییر ندهید.
مهم است که قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید و به برنامه منظم دوز خود ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده دو دوز مصرف نکنید. اگر مطمئن نیستید که پس از فراموش کردن یک دوز چه کاری انجام دهید، برای مشاوره با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
این دارو را در دمای اتاق نگهداری کنید، از نور و رطوبت محافظت کنید و از دسترس کودکان دور نگه دارید.
خرید قرص سیپرالکس خارجی
شما می توانید در صورت تجویز پزشک، جهت خرید این دارو، از خدمات سایت دکتر داروساز استفاده کنید. برای اینکار میتوانید از طریق کلیک بر روی لینک خرید قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) اقدام فرمایید.
موارد منع مصرف قرص سیپرالکس
قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) را مصرف نکنید اگر:
- به اس سیتالوپرام، سیتالوپرام یا هر یک از مواد جانبی این قرص حساسیت دارید
- مبتلا به یک بیماری موسوم به سندرم مادرزادی QT طولانی یا اختلال در ریتم قلب به نام طولانی شدن QT هستید
- در حال مصرف داروی پیموزاید هستید
- در 2 هفته گذشته از داروهای مهارکننده MAO (مثلاً فنلزین، ترانیل سیپرومین، موکلوبمید، سلژیلین) استفاده کرده اید – مهارکننده های MAO نباید حداقل تا 2 هفته پس از قطع درمان با قرص سیپرالکس مصرف شوند.
عوارض جانبی قرص سیپرالکس
بسیاری از داروها می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. یک عارضه جانبی، پاسخ ناخواسته به یک دارو است که در دوزهای معمولی مصرف می شود. عوارض جانبی می تواند خفیف یا شدید، موقت یا دائمی باشد.
این عوارض جانبی در همه کسانی که از قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) استفاده می کنند، مشاهده نمی شود. اگر در مورد عوارض جانبی نگران هستید، خطرات و مزایای این دارو را با پزشک خود در میان بگذارید.
عوارض جانبی شایع
عوارض جانبی زیر توسط حداقل 1% از افرادی که قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) را مصرف می کنند گزارش شده است. بسیاری از این عوارض جانبی قابل مدیریت هستند و برخی ممکن است به مرور زمان خود به خود از بین بروند.
اگر این عوارض جانبی را تجربه کردید و شدید یا آزاردهنده هستند، با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است داروساز، شما را در مورد مدیریت عوارض جانبی راهنمایی کند.
- تغییرات در ضربان قلب
- احتقان یا آبریزش بینی
- یبوست
- اسهال
- مشکل در خوابیدن
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- خشکی دهان
- خستگی
- تب
- سوزش سردل
- افزایش تعریق
- بیخوابی
- از دست دادن اشتها
- درد عضلانی یا مفصلی
- حالت تهوع
- اختلال عملکرد جنسی از جمله:
- کاهش میل جنسی
- اختلال نعوظ (مشکل در نعوظ یا حفظ نعوظ)
- ناتوانی در ارگاسم
- دل درد
- ناراحتی معده
- خمیازه
عوارض جانبی جدی
اگرچه بیشتر عوارض ذکر شده در زیر اغلب اتفاق نمی افتد، اما اگر با پزشک خود مشورت نکنید یا به دنبال مراقبت پزشکی نباشید، می توانند منجر به مشکلات جدی شوند.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید:
- اضطراب
- کبودی یا خونریزی غیرعادی از پوست یا سایر نواحی
- مشکل در کنترل سطح قند خون
- احساس سوزش پوست
- توهمات
- ناتوانی در دفع ادرار
- حرکات غیر ارادی بدن یا صورت
- سدیم خون پایین (گیجی، تشنج، خواب آلودگی، خشکی دهان، افزایش تشنگی، کمبود انرژی)
- شیدایی (رفتار و افکار بیش فعال)
- علائم احساسی جدید یا بدتر شدن علائم قبلی
- تحریک شدید یا بی قراری
- علائم گلوکوم، به عنوان مثال:
- افزایش فشار در چشم
- چشم درد
- تاری دید
- علائم آسیب کبدی، به عنوان مثال:
- درد شکم
- ادرار تیره
- مدفوع به رنگ خاک رس
- خارش
- از دست دادن اشتها
- تهوع و استفراغ
- زردی پوست یا چشم
در صورت بروز هر یک از موارد زیر، مصرف سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) را متوقف کنید و فوراً به پزشک مراجعه کنید :
- تشنج
- سندرم سروتونین یا سندرم نورولپتیک بدخیم – علائم عبارتند از:
- تحریک
- گیجی
- اسهال
- تب
- رفلکس های بیش فعال
- هماهنگی ضعیف
- بی قراری
- لرزیدن
- تعریق
- صحبت کردن یا رفتار کردن با هیجان که نمی توانید کنترل کنید
- لرزیدن یا لرزش
- تکانه داشتن
- علائم یک ریتم غیر طبیعی مانند تپش قلب، سرگیجه یا غش
- علائم یک واکنش آلرژیک جدی مانند تورم صورت یا گلو، کهیر یا مشکل در تنفس
- افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود
- استفراغ خون یا وجود خون در مدفوع
برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی دیگری غیر از موارد ذکر شده را تجربه کنند. اگر هنگام مصرف قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) متوجه علائمی شدید که شما را نگران می کند، با پزشک خود مشورت کنید.
موارد احتیاط و هشدار
قبل از شروع استفاده قرص سیپرالکس، حتماً پزشک خود را در مورد هر گونه شرایط پزشکی یا آلرژی که ممکن است داشته باشید، داروهایی که مصرف می کنید، بارداری یا شیردهی، و هر واقعیت مهم دیگری در مورد سلامت خود مطلع کنید. این عوامل ممکن است بر نحوه استفاده از این دارو تأثیر بگذارد.
- ریتم غیر طبیعی قلب: قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) ممکن است باعث ریتم غیر طبیعی قلب شود، به خصوص در دوزهای بالاتر. پزشک ممکن است گاهی ضربان و ریتم قلب شما را با آزمایشی به نام الکتروکاردیوگرام کنترل کند . افرادی که سابقه نوعی اختلال در ریتم قلب به نام طولانی شدن QT دارند، نباید این دارو را مصرف کنند. اگر نارسایی احتقانی قلب دارید، ریتم قلب آهسته دارید، به دلیل برخی بیماری ها یا داروها در معرض خطر سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم هستید، یا از داروهای خاصی استفاده می کنید که می توانند بر ریتم قلب تأثیر بگذارند (مانند آمیودارون، سوتالول)، باید در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید. با پزشک خود در مورد اینکه چگونه مصرف سیپرالکس می تواند بر وضعیت پزشکی شما تأثیر بگذارد، چگونه وضعیت پزشکی شما ممکن است بر دوز و اثربخشی این دارو تأثیر بگذارد، و اینکه آیا به نظارت خاصی نیاز است یا خیر، صحبت کنید.
- اختلالات خونریزی: داروهای دیگر از همان کلاس سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) ممکن است باعث اختلالات خونریزی شوند. هرگونه کبودی یا خونریزی غیرمعمول را به پزشک خود گزارش دهید، به خصوص اگر داروهایی مصرف می کنید که بر پلاکت ها تأثیر می گذارند (گلبول های خونی خاصی که به لخته شدن خون کمک می کنند). این داروها شامل ASA، کلوپیدوگرل، دی پیریدامول، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs؛ به عنوان مثال، ایبوپروفن یا ناپروکسن) و برخی داروهای ضد روان پریشی هستند.
- سلامت استخوان: مطالعات نشان داده اند که با مصرف داروهای مشابه سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی)، خطر شکستگی استخوان افزایش می یابد. اگر به پوکی استخوان مبتلا هستید یا در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان هستید، با پزشک خود در مورد اینکه چگونه این دارو ممکن است بر وضعیت پزشکی شما تأثیر بگذارد، چگونه وضعیت پزشکی شما ممکن است بر دوز و اثربخشی این دارو تأثیر بگذارد و اینکه آیا نظارت خاصی لازم است یا خیر، صحبت کنید.
- دیابت: اگر دیابت دارید، پزشک باید در حین مصرف سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) وضعیت شما را به دقت بررسی کند، زیرا مصرف این دارو می تواند بر کنترل قند خون تأثیر بگذارد (یا سطح قند خون را افزایش یا کاهش دهد).
- گلوکوم: این دارو ممکن است باعث بدتر شدن علائم گلوکوم (افزایش فشار در چشم) شود. اگر مبتلا به گلوکوم هستید، با پزشک خود صحبت کنید که چگونه این دارو ممکن است بر وضعیت پزشکی شما تأثیر بگذارد، چگونه وضعیت پزشکی شما ممکن است بر دوز و اثربخشی این دارو تأثیر بگذارد، و اینکه آیا نظارت خاصی لازم است یا خیر. در زمان مصرف این دارو هر گونه تغییر در بینایی را در اسرع وقت به پزشک خود گزارش دهید.
- عملکرد کلیه: اگر عملکرد کلیه شما به شدت کاهش یافته است، پزشک باید وضعیت شما را در حین مصرف قرص سیپرالکس به دقت کنترل کند.
- عملکرد کبد: کاهش عملکرد کبد یا بیماری کبدی ممکن است باعث تجمع سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) در بدن شود و باعث افزایش عوارض جانبی شود. اگر عملکرد کبد شما کاهش یافته است، با پزشک خود صحبت کنید که چگونه این دارو ممکن است بر وضعیت پزشکی شما تأثیر بگذارد، چگونه وضعیت پزشکی شما ممکن است بر دوز و اثربخشی این دارو تأثیر بگذارد و آیا نظارت خاصی لازم است یا خیر.
- مانیا: اس سیتالوپرام ممکن است باعث فعال شدن حالت شیدایی شود. این بدان معناست که افرادی که مستعد شیدایی هستند ممکن است احتمال بیشتری برای شروع دوباره شیدایی خود داشته باشند. اگر سابقه شیدایی یا اختلال دوقطبی دارید، پزشک باید وضعیت شما را در حین مصرف این دارو به دقت تحت نظر داشته باشد.
- سندرم بدخیم نورولپتیک (NMS): اس سیتالوپرام، مانند سایر داروهای مشابه که روی سروتونین اثر می‌گذارند، میتواند باعث ایجاد یک سندرم بالقوه کشنده به نام سندرم نورولپتیک بدخیم (NMS) شود. اگر متوجه علائم NMS مانند تب بالا، سفتی عضلانی، گیجی یا از دست دادن هوشیاری، تعریق، ضربان قلب نامنظم یا غش شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
- تشنج: اگر سابقه تشنج دارید، پزشک باید وضعیت شما را در حین مصرف اس سیتالوپرام به دقت بررسی کند. اگر دچار تشنج شدید، مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک خود تماس بگیرید.
- سندرم سروتونین: هنگامی که قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) با سایر داروهایی که روی سروتونین اثر می‌گذارند، مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و داروهای میگرن “تریپتان” ترکیب شود، واکنش‌های شدید ممکن است بروز کند. علائم این سندرم میتواند شامل سفتی و اسپاسم عضلانی، مشکل در حرکت، تغییرات در وضعیت ذهنی از جمله هذیان و بی قراری باشد. کما و مرگ هم ممکن است.
- قطع دارو: اس سیتالوپرام به دلیل خطر بروز علائم قطع مصرف (سرگیجه، رویاهای غیرطبیعی، بی حسی، حس شوک الکتریکی، بی قراری، اضطراب، مشکل در تمرکز، سردرد، لرزش، تهوع، استفراغ، و تعریق) نباید به طور ناگهانی قطع شود. کاهش تدریجی دوز در طی یک دوره زمانی توصیه می شود. اگر به فکر قطع دارو هستید، با پزشک یا داروساز خود در مورد نحوه انجام ایمن این کار صحبت کنید.
- رفتار خودکشی یا تحریک‌آمیز: بزرگسالان و کودکانی که این دارو را مصرف می‌کنند ممکن است احساس آشفتگی (بی قراری، اضطراب، پرخاشگری، احساساتی شدن، و احساس عدم شبیه به خودشان بودن) داشته باشند، یا ممکن است بخواهند به خود یا دیگران صدمه بزنند. این علائم ممکن است در عرض چند هفته پس از شروع مصرف این دارو یا زمانی که دوز آن تنظیم می شود، رخ دهد. افرادی که این دارو را مصرف می کنند باید از نظر تغییرات عاطفی و رفتاری تحت نظر پزشک باشند.
- بارداری: استفاده ایمن از قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) در دوران بارداری ثابت نشده است. اگر مادر در طول 3 ماه قبل از تولد نوزاد سیتالوپرام مصرف کند، نوزادان تازه متولد شده ممکن است عوارض جانبی جدی داشته باشند. پزشکان و زنان باردار باید مزایا و خطرات همه گزینه های درمانی را به دقت در نظر بگیرند. اگر در حین مصرف این دارو باردار شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
- شیردهی: مشخص شده است که داروی سیتالوپرام که مشابه اس سیتالوپرام است به شیر مادر منتقل می شود. اگر شما یک مادر شیرده هستید و از اس سیتالوپرام استفاده می کنید، مصرف این دارو میتواند بر کودک شما تأثیر بگذارد. در مورد ادامه شیردهی با پزشک خود صحبت کنید.
- کودکان و نوجوانان: ایمنی و اثربخشی قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) برای کودکان و نوجوانان زیر 18 سال ثابت نشده است. مصرف این دارو در این سنین ممکن است باعث تغییرات رفتاری و عاطفی مانند افکار و رفتار خودکشی شود.
تداخلات دارویی قرص سیپرالکس
ممکن است بین مصرف قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) و هر یک از موارد زیر تداخلی وجود داشته باشد:
- اسید استیل سالیسیلیک (ASA)
- الکل
- آمیودارون
- آمفتامین ها (مانند دکستروآمفتامین، لیس دگزامفتامین)
- داروهای ضد انعقاد (مانند آپیکسابان، کلوپیدوگرل، دابیگاتران، ریواروکسابان، وارفارین)
- آنتی هیستامین ها (به عنوان مثال، ستیریزین، داکسیلامین، دیفن هیدرامین، هیدروکسی زین، لوراتادین)
- داروهای ضد روان پریشی (مانند کلرپرومازین، کلوزاپین، هالوپریدول، اولانزاپین، پالیپریدون، پیموزاید، کوئتیاپین، ریسپریدون)
- آناگرلید
- آپالوتامید
- آسناپین
- باربیتورات ها (مانند بوتالبیتال، پنتوباربیتال، فنوباربیتال)
- بنزودیازپین ها (مانند آلپرازولام، دیازپام، لورازپام)
- بوسنتان
- بوسرلین
- بوسپیرون
- هیدرات کلرال
- کلروکین
- سایمتیدین
- کلونیدین
- دفراسیروکس
- دسموپرسین
- دکسترومتورفان
- داروهای دیابت (مانند کاناگلیفلوزین، کلرپروپامید، گلیبورید، انسولین، متفورمین، روزیگلیتازون)
- دی پیریدامول
- دیسوپیرامید
- دوفتیلید
- دومپریدون
- efavirenz
- انتاکاپون
- انزالوتامید
- آلکالوئیدهای ارگوت (به عنوان مثال، ارگوتامین، دی هیدروارگوتامین)
- اتراویرین
- فلکائینید
- فلوکونازول
- هپارین
- محصولات گیاهی که بر انعقاد خون تأثیر می گذارند (مانند پنجه گربه، بابونه، شنبلیله، گل مغربی، تب، سیر، زنجبیل، جینسینگ، گلوکزامین، زردچوبه)
- ایتراکونازول
- کتوکونازول
- ملین ها
- لانروتاید
- لینزولید
- لیتیوم
- لوپیناویر
- هپارین های با وزن مولکولی کم (مانند دالتپارین، انوکساپارین، تینزاپارین)
- آنتی بیوتیک های ماکرولید (به عنوان مثال، کلاریترومایسین، اریترومایسین)
- متوکلوپرامید
- متادون
- متیل فنیدات
- متوکلوپرامید
- مکزیلتین
- میفپریستون
- میرتازاپین
- میتوتان
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs؛ به عنوان مثال، موکلوبمید، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین، متیلن بلو)
- مکمل های مولتی ویتامین
- مدافینیل
- شل کننده های عضلانی (مانند باکلوفن، سیکلوبنزاپرین، متوکاربامول، اورفنادرین)
- مسکن های مخدر (مانند کدئین، فنتانیل، مورفین، اکسی کدون)
- نفازودون
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs، مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن، ناپروکسن)
- اوبینوتوزوماب
- اکتروئتاید
- امپرازول
- پازیروتید
- پنتامیدین
- پنتوکسی فیلین
- پروکائین آمید
- پروپافنون
- مهارکننده های پروتئین کیناز (مانند کریزوتینیب، نیلوتینیب، لاپاتینیب، پازوپانیب، سونیتینیب)
- کینیدین
- کینین
- آنتی بیوتیک های کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، افلوکساسین)
- ریفامپین
- مخمر سنت جان
- ساکویناویر
- اسکوپولامین
- داروهای ضدتشنج (مانند کلوبازام، لوتیراستام، فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون، توپیرامات، والپروئیک اسید، زونیسامید)
- سایر مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs؛ به عنوان مثال، سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، سرترالین)
- آنتاگونیست های سروتونین (داروهای ضد استفراغ، به عنوان مثال، دولاسترون، گرانیسترون، اندانسترون)
- مهارکننده های بازجذب سروتونین / نوراپی نفرین (SNRIs؛ به عنوان مثال، دس ونلافاکسین، دولوکستین، ونلافاکسین)
- سیلتوکسیماب
- سوتالول
- استریپنتول
- آنتی بیوتیک های سولفونامید (به عنوان مثال، سولفیسوکسازول، سولفامتوکسازول)
- تاپنتادول
- تترابنازین
- دیورتیک های تیازیدی (قرص های مدر، مانند هیدروکلروتیازید، اینداپامید، متولازون)
- جایگزین های تیروئید (به عنوان مثال، تیروئید خشک شده، لووتیروکسین)
- تیپراناویر
- توسیلیزوماب
- تولکاپون
- ترامادول
- ترازودون
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند کلومیپرامین، دزیپرامین، ایمی پرامین)
- تریپتان ها (مانند ناراتریپتان، سوماتریپتان، زولمیتریپتان)
- تریپتوفان
- ویتامین E
- وریکونازول
- زولپیدم
- زوپیکلون
اگر هر یک از این داروها را مصرف می کنید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. بسته به شرایط خاص شما، پزشک ممکن است یکی از موارد زیر را از شما بخواهد:
- قطع مصرف یکی از داروها،
- یکی از داروها را به دیگری تغییر دهید،
- نحوه مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهید
- همه چیز را همانطور که هست ادامه دهید
تداخل بین دو دارو همیشه به این معنی نیست که باید مصرف یکی از آنها را قطع کنید. با پزشک خود در مورد اینکه چگونه تداخلات دارویی مدیریت می شود یا باید مدیریت شود، صحبت کنید.
داروهایی غیر از موارد ذکر شده در بالا ممکن است با قرص سیپرالکس (اس سیتالوپرام خارجی) تداخل داشته باشند. در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و داروهای گیاهی که مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در مورد مکمل هایی که مصرف می کنید به آنها بگویید. از آنجایی که کافئین، الکل، نیکوتین سیگار یا داروهای خیابانی می توانند بر عملکرد بسیاری از داروها تأثیر بگذارند، در صورت استفاده از آنها باید به پزشک خود اطلاع دهید.
منبع: