فهرست مطالب
زولپیدم چیست؟
زولپیدم (Zolpidem) یک آرام بخش خواب آور است که برای درمان بی خوابی در بزرگسالان استفاده می شود. این دارو فعالیت مغز را کند می کند و باعث خواب می شود.
زولپیدم با اتصال به گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) اثر می کند . نیمه عمر سریع آن 2-3 ساعت است و اثر آن اغلب در عرض 15 دقیقه شروع می شود.
برخی از مصرف کنندگان داروهای محرک پس از مصرف این داروها مانند آمفتامین یا کوکائین، به زولپیدم روی می‌آورند تا به آرام شدن آنها کمک کند. این دارو به صورت تائید نشده، در درمان سندرم پای بی قرار نیز تجویز می شود.
زولپیدم چگونه کار می کند؟
هر دارویی در بدن متفاوت عمل می کند. هنگامی که صحبت از داروهای دسته آرام بخش- خواب آور مانند زولپیدم می شود، با افزایش مواد شیمیایی مغز، معروف به GABA (اسیدهای گاما آمینوبوتیریک) عمل می کنند. این داروها از طریق مسدود کردن پیام های ارسال شده به مغز عمل می کنند. در نهایت مغز آرام می شود که به داشتن خوابی آرام کمک می کند.
آیا زولپیدم چاق کننده است؟
غذا خوردن در طول خواب می تواند یکی از عوامل ارتباط بین زولپیدم و افزایش وزن باشد.
پس از مصرف دارو، بیماران ممکن است از رختخواب خارج شوند و در حالت خواب، غذا بخورند.
بیماران در به خاطر سپردن یا به خاطر آوردن آنچه شب قبل اتفاق افتاده است، مشکل دارند. بیماران باید توجه داشته باشند که زولپیدم به ندرت باعث افزایش وزن می شود.
به عنوان مثال، ناهنجاری های هورمونی می تواند عاملی در افزایش وزن و بی خوابی اولیه باشد. یک ارزیابی کامل پزشکی، آزمایش خون و مطالعات خواب ممکن است دلیل افزایش وزن بیمار را روشن کند و راه‌هایی برای مدیریت آن پیشنهاد کند.
مطالعات صورت گرفته در مورد تاثیر زولپیدم بر افزایش وزن
افرادی که سوء مصرف زولپیدم دارند، شانس بسیار زیادی برای ابتلا به پاراسومنیا (راه رفتن در خواب، رانندگی در خواب، خوردن در خواب و حتی داشتن رابطه جنسی در خواب) دارند.
خوردن در خواب ممکن است اثرات طولانی مدتی مانند افزایش وزن سریع، بیماری قلبی و دیابت نوع 2 داشته باشد.
بررسی مطالعات نشان می دهد موارد بسیار کمی از اختلالات خوردن مرتبط با خواب شبانه با مصرف زولپیدم گزارش شده است.
اغلب بیماران در خواب به سمت یخچال راه می روند و مواردی از خواب کامل بیماران در حین کباب کردن، رنده کردن، برش دادن، پختن و سرخ کردن غذا نیز ثبت شده است.
برخی دیگر سابقه بیدار شدن در صبح با باقی مانده غذا روی صورت، تخت، بالش یا آشپزخانه خود دارند.
بیماران در به خاطر سپردن یا به خاطر آوردن آنچه شب قبل اتفاق افتاده است، مشکل دارند.
غذاهایی که در چنین دوره‌هایی مصرف می‌شوند معمولاً حاوی سطوح بالایی از چربی و قند هستند، مانند سس کچاپ، آب نبات یا روغن کانولا.
پیشگیری از افزایش وزن ناشی از مصرف زولپیدم
- زولپیدم را طبق دستور پزشک خود مصرف کنید.
- در مورد بیماری های زمینه ای خود و تمام داروهای مصرفی خود، به پزشک خود اطلاع دهید.
- مراقب سطح استرس خود باشید و از روش های آرامش بخشی مانند یوگا و مدیتیشن استفاده کنید.
- بهداشت خواب را رعایت کنید که مستلزم پرهیز از استفاده از نمایشگرها، قهوه و الکل زیاد قبل از خواب است.
- روی کابینت ها، اجاق ها و یخچال ها قفل بگذارید و روی درب اتاق خواب خود زنگ هشدار نصب کنید.
- همانطور که در خواب به آشپزخانه می روید، مبلمان و سایر موانع را از سر راه خود خارج کنید تا از افتادن جلوگیری کنید.
- از خوردن غذاهایی مانند کافئین و شکر که در خوابیدن اختلال ایجاد می کنند، خودداری کنید.
- قبل از انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری شما دارند، هشت ساعت بخوابید.
- دوزهای بالاتر از توصیه شده را مصرف نکنید.
- زولپیدم را با سایر داروهای مضعف CNS مصرف نکنید، زیرا باعث افزایش خواب آلودگی می شود.
- دوز زولپیدم را قبل از خواب مصرف کنید.
- اگر علائم غیرعادی داشتید، پس از صحبت با پزشک، دارو را قطع کنید، یا داروی دیگری مصرف کنید.
آیا همه داروهای غیر بنزودیازپین باعث افزایش وزن و چاقی می شوند؟
یک دسته جدیدتر از داروهای آرام بخش، آرام بخش های خواب آور غیر بنزودیازپینی است که شامل زولپیدم، زالپلون و زوپیکلون می شود. آنها به تسکین سریع بی خوابی کمک می کنند.
هنگامی که طبق دستور مصرف می شود، اثرات این داروها بین 2 تا 5 ساعت باقی می ماند و معمولاً صبح روز بعد هیچ اثر آرام بخش طولانی مدتی وجود ندارد.
داروهای دسته غیر بنزودیازپین ها می توانند شما را خواب آلود کنند. سایر عوارض جانبی شامل سبکی سر، گیجی، سرگیجه، دوبینی و از دست دادن حافظه است. علائم مصرف بیش از حد شامل بی خوابی برگشتی، خواب آلودگی، دپرسیون تنفسی و کما و نارسایی تنفسی در موارد شدید است.
به دلیل گزینش پذیری، این داروها احتمال سوء مصرف کمتر و خطر وابستگی کمتری دارند. مطالعات نشان می دهد که غیر بنزودیازپین ها، تداخلات بالینی کمتری با سایر داروها نسبت به بنزودیازپین ها داشتند، احتمالاً به دلیل تغییرات متابولیسم سیتوکروم P450.
هر یک از داروهای خانواده غیر بنزودیازپین‌ها ممکن است بلافاصله پس از مصرف دارو باعث عدم مهار و توهم شوند. گزارش‌های اخیر از رویدادهای غیرمعمول مرتبط با خواب (غذا خوردن در خواب، رانندگی در خواب) در بزرگسالانی که از این دارو استفاده می‌کنند، نگرانی در مورد مصرف زولپیدم در جوانان را افزایش داده است.
آیا همه داروها باعث افزایش وزن و چاقی می شوند؟
داروهای مرتبط با افزایش وزن قابل توجه، شامل کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد روان پریشی (آنتی سایکوز)، داروهای ضد افسردگی، ضد دیابت و داروهای ضد فشار خون هستند.
با توجه به بررسی تأثیر داروهای روانپزشکی بر وزن، تقریباً 70٪ از بیماران در طول درمان دچار افزایش وزن خواهند شد. نمونه هایی از داروهای ضد روان پریشی که اغلب تجویز می شوند و باعث افزایش وزن می شوند عبارتند از: هالوپریدول، کاربامازپین و کلرپرومازین.
در مقایسه با داروهای ضد روان پریشی، داروهای ضد افسردگی به احتمال پایین باعث افزایش وزن شوند. بر اساس گزارش ها، از بین تمام داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای بیشترین افزایش وزن را ایجاد می کنند. به نظر می رسد بیشترین افزایش وزن برای این دسته از داروهای ضد افسردگی مربوط به آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین باشد.
بیش از 80 درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نیز چاقی دارند. مصرف طولانی مدت متفورمین ممکن است باعث افزایش وزن در برخی افراد شود.
در چند ماه اول درمان، بتابلوکرها مانند پروپرانولول و متوپرولول باعث افزایش وزن و به دنبال آن افزایش وزن می شوند.
مصرف پردنیزولون، پردنیزولون و کورتیزون در یک دوره طولانی ممکن است منجر به افزایش وزن شود.
تداخلات دارویی زولپیدم
تداخلات دارویی به دلیل ترکیبات دارویی موجود در دارو رخ می دهد. از داروهایی که با هم تداخل دارند باید خودداری کرد تا هیچ مشکلی برای سلامتی شما ایجاد نکنند و یا تحت تأثیر هیچ گونه عوارض جانبی قرار نگیرید.
داروهایی مانند:
- سرترالین
- اسیتالوپرام
- فلوکستین
- کاربامازپین
- سوستیوا
- دیازپام
- کلونازپام
- لورازپام
منبع: