با وجود اینکه کولیت اولسراتیو (UC) به طور معمول کشنده نیست، اما این بیماری می تواند منجر به عوارضی شود که بر کیفیت و طول عمر بیماران کولیت اولسراتیو تأثیر می گذارد. UC معمولاً یک بیماری طولانی مدت است که نیاز به مدیریت و درمان در طول زندگی فرد دارد.
کولیت اولسراتیو (UC) یک نوع بیماری التهابی روده (IBD) است که زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن فرد بیمار، به روده ها و دستگاه گوارش حمله می کند. این امر باعث التهاب در دستگاه گوارش و در نتیجه زخم در روده بزرگ یا کولون می شود. UC تا 900000 نفر از افراد را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد. این مقاله طول عمر بیماران کولیت اولستراتیو، چشم انداز، و خطرات و عوارض احتمالی ناشی از UC را بررسی می کند.
خطرات و عوارض
یک فرد مبتلا به UC ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به برخی از بیماری ها باشد. برخی از این موارد نسبت به سایرین کمتر جدی هستند.
به عنوان مثال، برخی از عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کم خونی: UC می تواند کارایی بدن را در ذخیره آهن کمتر کند. این امر می تواند به کم خونی فقر آهن منجر شود.
- مسائل مربوط به سلامت استخوان: از دست دادن تراکم استخوان در افراد مبتلا به UC نسبتا شایع است و 30 تا 60 درصد از مبتلایان به بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو را تحت تاثیر قرار می دهد.
- لخته شدن خون: UC خطر تشکیل لخته خون را در افراد افزایش می دهد. اگر یک لخته خون، یک رگ خونی در اندام را مسدود کند، این امر می تواند منجر به ترومبوز سیاهرگی عمقی شود که احتمالاً منجر به عوارض بیشتری مانند آمبولی ریه می شود.
برخی از عوارض شدیدتر UC عبارتند از:
- کلانژیت اسکلروزان اولیه (PSC): PSC ناشی از آسیب مجاری صفراوی به دلیل التهاب است. این مجراها آنزیم های ضروری را به دستگاه گوارش منتقل می کنند. فقط افراد مبتلا به UC شدید احتمال دارد به PSC مبتلا شوند.
- مگاکولون سمی: در حالی که این عارضه نادر است، بزرگ شدن روده بزرگ از انقباض روده و وارد کردن فشار به مواد زائد موجود در دستگاه گوارش جهت دفع آنها جلوگیری می کند – پزشکان به این حالت مگاکولون سمی می گویند. در این حالت روده بزرگ در معرض خطر ترکیدن قرار می گیرد، که محصولات مضر را در جریان خون آزاد می کند.
- سرطان کولورکتال: داشتن علائم UC برای بیش از 8 سال می تواند خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را در فرد افزایش دهد، همراه با داشتن PSC یا سابقه خانوادگی سرطان کولون.
- سوراخ شدن کولون: التهاب طولانی مدت کولون باعث ضعیف شدن روده ها می شود. نقاط ضعف ممکن است سوراخ شوند، باکتری‌ها را وارد کنند و اجازه دهند محتویات روده بزرگ نشت کند و باعث پریتونیت شود.
درمان و مدیریت
UC یک بیماری طولانی مدت یا مزمن است. اهداف اصلی درمان شامل مدیریت دوره های علائم و جلوگیری از شعله ور شدن آن است. در زیر استراتژی های درمانی برای UC آورده شده است.
داروها
علائم خفیف UC ممکن است با داروهای ضد التهاب قابل کنترل باشد. این داروها می تواند شامل کورتیکواستروئیدها باشد، اگرچه پزشکان به دلیل عوارض جانبی، از این داروها فقط در صورت لزوم استفاده می کنند. نمونه دیگر این داروها می تواند انواع قرص و شیاف مزالازین (شیاف آساکول) باشد.
علائم شدید UC ممکن است نیاز به داروهایی داشته باشد که با استفاده از آنتی بادی ها التهاب را مسدود می کنند. اینها شامل داروهای بیولوژیک می باشد.
عمل جراحی
جراحی معمولاً فقط در افرادی با عوارض شدید UC ضروری است. به عنوان مثال، اگر فردی موارد زیر را تجربه کند، پزشکان ممکن است تکنیک‌های جراحی را توصیه کنند:
- از دست دادن خون شدید
- سوراخ شدن روده بزرگ
- انسداد شدید در دستگاه گوارش
- علائمی که بر عملکرد روزانه تأثیر می گذارد
جراحی برای UC معمولاً شامل برداشتن کولون و رکتوم و ایجاد مسیر جدیدی برای خروج مواد زائد از بدن است. این مسیر جدید معمولاً شامل یک سوراخ کوچک در شکم به نام استوما است.
برخی از جراحی ها کولون و رکتوم را عمدتاً دست نخورده می گذارند، اما نواحی را که بیشترین آسیب را دارند حذف می کنند.
درمان های طبیعی
درمانهای طبیعی نمی‌توانند UC را درمان کنند، اما در کنار درمان پزشکی به تسکین علائم کمک می‌کنند. به عنوان مثال، پروبیوتیک ها باکتری های زنده ای هستند که فرد می تواند آنها را به عنوان مکملی برای حمایت از عملکرد روده مصرف کند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان می‌دهد که چگونه پروبیوتیک‌ها در ۵۰ درصد از افراد مبتلا به UC ، علائم آنها مانند تعداد دفعات مدفوع را بهبود می‌بخشند.
طول عمر بیماران کولیت اولسراتیو
پزشکان UC را یک وضعیت تهدید کننده زندگی نمی دانند و امید به زندگی برای اکثر افراد به میزان افراد معمولی جامعه است.
با این حال، عوارض ثانویه به UC می تواند در 20 تا 30 درصد افراد رخ داده و شدید و تهدید کننده زندگی شود. افراد بدون عارضه بهترین پیش آگهی را دارند.
اگرچه هیچ درمانی برای UC وجود ندارد، پزشک فرد می تواند درمان های مختلفی را برای کمک به جلوگیری از علائم اپیزودیک توصیه کند. این کار می تواند دوره های عاری از این علائم را برای بیماران فراهم کند.
سوالات متداول
در زیر به برخی از سوالات متداول در مورد UC پاسخ داده شده است.
آیا کولیت اولسراتیو با افزایش سن بدتر می شود؟
UC می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما پزشکان اغلب آن را در افراد 30 ساله تشخیص می دهند. تفاوت در سن شروع به این معنی است که نحوه بروز UC در این گروه های سنی متفاوت است. هنگامی که بیماری یک فرد در شروع اولیه تشخیص داده می شود، علائم معمولاً شدیدتر هستند و التهاب بیشتری در سراسر بدن وجود دارد.
علائم در شروع دیرهنگام بیشتر به دلیل عوامل محیطی است.
آیا کولیت اولسراتیو بسیار جدی است؟
اگرچه UC به خودی خود کشنده نیست، عوارض احتمالی که ممکن است فرد تجربه کند می تواند کشنده باشد. بنابراین، پزشک باید وضعیت بیماران را به طور منظم تحت نظر داشته باشد. روش هایی مانند غربالگری سرطان روده بزرگ می تواند به پیشگیری از برخی از این عوارض جدی تر کمک کند.
آیا کولیت اولسراتیو می تواند برای همیشه از بین برود؟
هیچ درمانی برای UC وجود ندارد، اما درمان های موجود می تواند به مدیریت علائم، آرام کردن التهاب و افزایش دوره های بهبودی بین شعله ها کمک کند. درمان ها اغلب ترکیبی از روش ها برای درمان اثرات مختلف این بیماری هستند.