ایندومتاسین یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کمک به تسکین علائم آرتریت متوسط تا شدید (مانند آرتروز و آرتریت روماتوئید) یا نقرس مانند التهاب، تورم، سفتی و درد مفاصل استفاده می‌شود. با این حال، این دارو آرتروز را درمان نمی کند و تنها تا زمانی که به استفاده از آن ادامه دهید به شما کمک می کند. ایندومتاسین همچنین برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان متوسط تا شدید، که نوعی آرتریت است که مفاصل ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد، استفاده می شود. این دارو همچنین ممکن است برای درمان درد شانه ناشی از بورسیت یا تاندونیت استفاده شود.
شیاف ایندومتاسین فقط با تجویز پزشک در دسترس است.
فهرست مطالب
نکات قبل از استفاده از شیاف ایندومتاسین
در تصمیم گیری برای استفاده از یک دارو، خطرات مصرف دارو باید در مقابل فواید آن سنجیده شود. این تصمیمی است که شما و پزشکتان خواهید گرفت. برای استفاده از شیاف ایندومتاسین موارد زیر باید در نظر گرفته شود:
آلرژی
اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به شیاف ایندومتاسین یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین اگر انواع دیگری از آلرژی دارید، مانند آلرژی به غذاها، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات، به متخصص مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید. در ارتباط با محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
اطفال
مطالعات مناسبی در مورد ایمنی و اثربخشی شیاف ایندومتاسین در کودکان زیر 14 سال انجام نشده است. لذا مصرف این دارو در کودکان زیر 14 سال توصیه نمی شود، مگر با تجویز پزشک.
سالمندان
مطالعات مناسبی که تا به امروز انجام شده است، مشکلات خاصی را که مانع استفاده از شیاف ایندومتاسین در سالمندان شود، نیافته اند. با این حال، بیماران مسن ممکن است نسبت به بزرگسالان جوان‌تر نسبت به اثرات ایندومتاسین حساس‌تر باشند و احتمال بروز عوارض ناخواسته (مثلاً زخم معده، گیجی، روان‌پریشی) و مشکلات کلیوی مرتبط با سن در سالمندان بیشتر است، که ممکن است نیاز به احتیاط و تنظیم دوز داشته باشد.
شیردهی
هیچ مطالعه کافی در زنان برای تعیین بروز خطر برای شیرخوار در صورت مصرف این دارو توسط مادر وجود ندارد. قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، فواید بالقوه را در مقابل خطرات احتمالی بسنجید.
سایر مشکلات پزشکی
وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است بر استفاده از شیاف ایندومتاسین تأثیر بگذارد. در صورت داشتن هر گونه مشکل پزشکی دیگر، حتما به پزشک خود اطلاع دهید، به ویژه در موارد زیر:
- کم خونی یا
- اختلالات مرتبط با خونریزی یا
- لخته شدن خون یا
- افسردگی یا سایر تغییرات روانی یا
- ادم (احتباس مایعات یا تورم بدن) یا
- حمله قلبی، اخیر یا داشتن سابقه یا
- بیماری قلبی (به عنوان مثال، نارسایی احتقانی قلب) یا
- هپاتیت یا زردی، یا داشتن سابقه یا
- هیپرکالمی (پتاسیم بالا در خون) یا
- فشار خون بالا (هیپرتانسیون) یا
- بیماری کلیوی یا
- بیماری کبد یا
- پارکینسون یا
- تشنج یا صرع، یا داشتن سابقه یا
- زخم معده یا خونریزی معده، یا داشتن سابقه یا
- سکته مغزی، یا داشتن سابقه – با احتیاط استفاده کنید. مصرف شیاف ایندومتاسین ممکن است این شرایط را بدتر کند.
- آسم حساس به آسپرین، یا داشتن سابقه یا
- حساسیت به آسپرین، یا داشتن سابقه یا
- پروکتیت (التهاب رکتوم)، یا داشتن سابقه یا
- خونریزی مقعد، یا سابقه اخیر – شیاف ایندومتاسین در بیماران مبتلا به این شرایط نباید استفاده شود.
- جراحی قلب (به عنوان مثال، جراحی بای پس عروق کرونر [CABG]) – شیاف ایندومتاسین نباید برای تسکین درد درست قبل یا بعد از جراحی استفاده شود.
تداخلات دارویی
اگرچه برخی داروها به هیچ وجه نباید با هم استفاده شوند، در موارد دیگر ممکن است دو داروی مختلف با هم استفاده شوند، حتی اگر امکان تداخل بین آنها وجود داشته باشد. در این موارد، پزشک شما ممکن است بخواهد دوز دارو را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری لازم باشد. هنگامی که شما از شیاف ایندومتاسین استفاده می کنید، بسیار مهم است که متخصص مراقبت های بهداشتی شما بداند که آیا شما از داروهای ذکر شده در زیر استفاده می کنید یا خیر. تداخلات زیر بر اساس اهمیت بالقوه آنها انتخاب شده اند و لزوماً همه تداخلات دارویی را شامل نمی شوند.
استفاده از شیاف ایندومتاسین با هر یک از داروهای زیر توصیه نمی شود. پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که شما را با این دارو درمان نکند یا برخی از داروهای دیگری را که مصرف می کنید تغییر دهد.
- کتورولاک
استفاده از شیاف ایندومتاسین با هر یک از داروهای زیر معمولاً توصیه نمی شود، اما ممکن است در برخی موارد مورد نیاز باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهد.
- ابسیکسیماب
- آسنوکومارول
- آمیلوراید
- آمینپتین
- آمی تریپتیلین
- آمی تریپتیلین اکسید
- آموکساپین
- آناگرلید
- آپیکسابان
- اردپرین
- آرگاتروبان
- آسپرین
- بمیپارین
- بندروفلومتیازید
- بنزتیازید
- بتامتازون
- Betrixaban
- بیوالیرودین
- بودزوناید
- بومتانید
- کانگرلور
- سرتوپارین
- کلروتیازید
- کلرتالیدون
- سیلوستازول
- سیتالوپرام
- کلومیپرامین
- کلوپامید
- کلوپیدوگرل
- کورتیزون
- سیکلوپنتیازید
- سیکلوسپورین
- Dabigatran Etexilate
- دالتپارین
- داناپاروید
- دفلازاکورت
- دزیپرامین
- دزیرودین
- دسموپرسین
- دسوونلافاکسین
- دگزامتازون
- دیازوکسید
- دی بنزپین
- دیفلونیسال
- دیگوکسین
- دی پیریدامول
- دوتیپین
- داکسپین
- دولوکستین
- ادوکسابان
- انوکساپارین
- اپلرنون
- اپوپروستنول
- اپتیفیباتید
- اسیتالوپرام
- اتاکرینیک اسید
- تب دار
- فلوئوکورتولون
- فلوکستین
- فلووکسامین
- فونداپارینوکس
- فوروزماید
- جینکو
- گلوکاگون
- گوسیپول
- هپارین
- هیدروکلروتیازید
- هیدروکورتیزون
- هیدروفلومتیازید
- ایبوپروفن
- ایلوپروست
- ایمی پرامین
- اینداپامید
- اینوترسن
- کتوپروفن
- لپیرودین
- لوومیلناسیپران
- لیتیوم
- لوفپرامین
- لورنوکسیکام
- لوکسوپروفن
- لومیراکوکسیب
- مکی مورلین
- منیزیم سالیسیلات
- شیرین علفزار
- مکلوفنامات
- مفنامیک اسید
- ملیتراسن
- ملوکسیکام
- مسالامین
- متوترکسات
- متیکلوتیازید
- متیل پردنیزولون
- متولازون
- میلناسیپران
- مورنیفلومات
- نابومتون
- نادروپارین
- ناپروکسن
- نفازودون
- نپافناک
- نیفلومیک اسید
- نیمسولید
- نیمسولید بتا سیکلودکسترین
- نورتریپتیلین
- اولسالازین
- اوپیپرامول
- اگزاپروزین
- اکسی فن بوتازون
- پارامتازون
- پارکوکسیب
- پرناپارین
- پاروکستین
- پمترکسد
- پنتوسان پلی سولفات سدیم
- پنتوکسی فیلین
- فنیدیون
- فن پروکومون
- فنیل بوتازون
- فنیل سالیسیلات
- پیکتوپروفن
- پیروکسیکام
- پلی تیازید
- پتاسیم
- سیترات پتاسیم
- پراسوگرل
- پردنیزولون
- پردنیزون
- پروبنسید
- پروگلومتاسین
- پروپی فنازون
- پروکوازون
- پروتئین سی
- پروتریپتیلین
- ریبوکستین
- Reviparin
- ریواروکسابان
- روفکوکسیب
- سالیسیل آمید
- اسید سالیسیلیک
- سالسالات
- سرترالین
- سیبوترامین
- سدیم سالیسیلات
- اسپیرونولاکتون
- سولفاسالازین
- سولینداک
- تاکرولیموس
- تنوفوویر دیسوپروکسیل فومارات
- تنوکسیکام
- تیانپتین
- اسید تیاپروفنیک
- تیکاگرلور
- تیکلوپیدین
- تینزاپارین
- تیروفیبان
- تولفنامیک اسید
- تولمتین
- تورسماید
- ترازودون
- ترپروستینیل
- تریامترن
- تری کلرمتیازید
- تریمیپرامین
- ترولامین سالیسیلات
- والدکوکسیب
- وازوپرسین
- ونلافاکسین
- ویلازودون
- ووراپاکسار
- ورتوکستین
- وارفارین
- Xipamide
استفاده از شیاف ایندومتاسین با هر یک از داروهای زیر ممکن است باعث افزایش خطر عوارض جانبی خاص شود، اما استفاده از هر دو دارو ممکن است بهترین درمان برای شما باشد. اگر هر دو دارو با هم تجویز شوند، پزشک ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهد.
- آسبوتولول
- آلاسپریل
- آتنولول
- آزیلسارتان
- آزیلسارتان مدوکسومیل
- بنازپریل
- بتاکسولول
- بیسوپرولول
- Candesartan
- کاپتوپریل
- کارتئولول
- کارودیلول
- سلیپرولول
- سیلازاپریل
- انالاپریل
- انالاپریلات
- اپروسارتان
- اسمولول
- فوزینوپریل
- جنتامایسین
- ایربسارتان
- لابتالول
- لووبونولول
- لیزینوپریل
- لوزارتان
- متیپرانولول
- متوپرولول
- موکسیپریل
- نادولول
- نبیولول
- اولمسارتان
- اکسپرنولول
- پنبوتولول
- پریندوپریل
- پیندولول
- پراکتولول
- پروپرانولول
- کویناپریل
- رامیپریل
- سوتالول
- اسپیراپریل
- تلمیسارتان
- تیمولول
- تراندولاپریل
- والزارتان
- زوفنوپریل
سایر تداخلات
برخی از داروها را نباید در زمان خوردن غذا یا خوردن انواع خاصی از غذا یا در حوالی مصرف آنها استفاده کرد، زیرا ممکن است تداخل ایجاد شود. استفاده از الکل یا تنباکو با برخی داروها نیز ممکن است باعث بروز تداخلات شود. در مورد استفاده از دارو به همراهغذا، الکل یا تنباکو با متخصص مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
روش استفاده ی صحیح
برای استفاده ایمن و موثر از شیاف ایندومتاسین، بیشتر از مقدار تجویز شده از آن استفاده نکنید، در دفعات بیشتر از آن استفاده نکنید و مدت زمان طولانی تری از مدت تجویز شده توسط پزشک مصرف نکنید. استفاده بیش از حد از شیاف ایندومتاسین ممکن است احتمال عوارض ناخواسته را افزایش دهد.
هنگامی که برای آرتریت شدید یا مداوم استفاده می شود، شیاف ایندومتاسین باید طبق دستور پزشک به طور منظم استفاده شود تا بتواند به شما کمک کند. شیاف ایندومتاسین معمولاً در عرض یک هفته شروع به نشان دادن اثرات درمانی خود می کند، اما در موارد شدید ممکن است تا دو هفته یا حتی بیشتر بگذرد تا احساس بهبود در علائم خود داشته باشید. همچنین ممکن است چندین هفته بگذرد تا اثرات کامل شیاف ایندومتاسین را احساس کنید.
شیاف های مقعدی را از طریق دهان مصرف نکنید یا از طریق واژن استفاده نکنید.
برای استفاده از شیاف:
- اگر شیاف خیلی نرم است که نمی‌توان آن را وارد کرد، آن را به مدت 30 دقیقه در یخچال قرار دهید یا قبل از جداکردن روکش فویل، روی آن آب سرد بریزید.
- پوشش فویل را بردارید و شیاف را با آب سرد مرطوب کنید.
- به پهلو دراز بکشید و از انگشت خود برای فشار دادن شیاف به سمت راست روده استفاده کنید
- حدود 15 دقیقه دراز بکشید تا شیاف قبل از ذوب شدن خارج نشود.
- قبل و بعد از استعمال شیاف ایندومتاسین حتما دست های خود را با آب و صابون بشویید.
دوز درمانی شیاف ایندومتاسین
دوز شیاف ایندومتاسین برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای معمول شیاف ایندومتاسین است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.
مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو را مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که دارو را برای آن استفاده می‌کنید بستگی دارد.
- برای شکل دارویی شیاف:
- برای اسپوندیلیت انکیلوزان متوسط تا شدید، آرتروز یا آرتریت روماتوئید:
- بزرگسالان و کودکان بالای 14 سال – یک شیاف 50 میلی گرمی، تا 3 بار در روز در مقعد قرار داده شود.
- کودکان تا 14 سال – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
- برای درد شانه حاد ناشی از بورسیت یا تاندونیت:
- بزرگسالان و کودکان بالای 14 سال – یک شیاف 3 تا 4 بار در روز در مقعد قرار داده می شود.
- کودکان تا 14 سال – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
- برای نقرس:
- بزرگسالان و کودکان بالای 14 سال – یک شیاف 3 بار در روز وارد مقعد شود.
- کودکان تا 14 سال – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
- برای اسپوندیلیت انکیلوزان متوسط تا شدید، آرتروز یا آرتریت روماتوئید:
دوز فراموش شده
اگر یک نوبت از مصرف شیاف ایندومتاسین را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و به برنامه دوز معمولی خود بازگردید. دوزهای مصرفی را دو برابر نکنید.
روش نگهداری دارو
دارو را در ظرف دربسته در دمای اتاق، دور از حرارت، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.
دور از دسترس اطفال نگه دارید.
داروهای تاریخ گذشته یا داروهایی که دیگر مورد نیاز نیستند را نگه ندارید.
از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که چگونه باید داروهایی را که استفاده نمی کنید دور بریزید.
موارد احتیاط
بسیار مهم است که پزشک پیشرفت شما را در ویزیت های منظم بررسی کند. این امر به پزشک شما اجازه می دهد تا ببیند آیا دارو به درستی عمل می کند و تصمیم بگیرد که آیا باید به استفاده از آن ادامه دهید یا خیر. برای بررسی اثرات ناخواسته ممکن است نیاز به آزمایش خون و ادرار باشد.
شیاف ایندومتاسین ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد. این احتمال در افرادی که قبلاً بیماری قلبی دارند بیشتر است. افرادی که به مدت طولانی از شیاف ایندومتاسین استفاده می کنند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
شیاف ایندومتاسین ممکن است باعث خونریزی در معده یا روده شما شود. این مشکلات می توانند بدون علائم هشدار دهنده رخ دهند. اگر در گذشته زخم معده داشته‌اید، اگر به طور منظم سیگار می‌کشید یا الکل می‌نوشید، بالای 60 سال سن دارید، از سلامتی ضعیفی برخوردار هستید یا از داروهای خاصی استفاده می‌کنید (مانند داروهای استروئیدی یا رقیق کننده های خون) احتمال بروز این عارضه بیشتر است.
در طول درمان با این دارو ممکن است واکنش های پوستی جدی رخ دهد. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در حین مصرف شیاف ایندومتاسین فوراً با پزشک خود مشورت کنید: تاول، لایه لایه شدن، شل شدن پوست، لرز، سرفه، اسهال، تب، خارش، درد مفاصل یا عضلات، ضایعات پوستی قرمز، گلودرد، زخم، لکه های سفید در دهان یا روی لب ها، یا خستگی یا ضعف غیر معمول.
برخی از علائم هشداردهنده احتمالی عوارض جانبی جدی که ممکن است در طول درمان با این دارو رخ دهد ممکن است شامل موارد زیر باشد: مدفوع سیاه یا قیری، کاهش ادرار، درد شدید معده، بثورات پوستی، تورم صورت، انگشتان، پاها، یا پایین ساق پا، خونریزی یا کبودی غیر معمول، افزایش وزن غیرعادی، استفراغ خون یا موادی که شبیه تفاله قهوه است، یا زردی پوست یا چشم. همچنین، علائم مشکلات قلبی جدی ممکن است رخ دهد، مانند درد قفسه سینه، سفتی در قفسه سینه، ضربان قلب سریع یا نامنظم، برافروختگی یا گرمی غیرمعمول پوست، ضعف یا اختلال در گفتار. در صورت مشاهده هر یک از این علائم هشدار دهنده، مصرف شیاف ایندومتاسین را متوقف کنید و فوراً با پزشک خود مشورت کنید.
شیاف ایندومتاسین ممکن است نوعی واکنش آلرژیک جدی به نام آنافیلاکسی نیز ایجاد کند. اگرچه این عارضه نادر است، اما ممکن است در بیمارانی که به آسپرین یا هر یک از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) حساسیت دارند، بیشتر رخ دهد. آنافیلاکسی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. جدی ترین علائم این واکنش تنفس بسیار سریع یا نامنظم، نفس نفس زدن یا غش کردن است. علائم دیگر ممکن است شامل تغییر رنگ پوست صورت، ضربان قلب یا نبض بسیار سریع اما نامنظم، تورم شبیه کهیر روی پوست و پف یا تورم پلک ها یا اطراف چشم باشد. در صورت بروز این عوارض، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
استفاده از این دارو در اواخر بارداری می تواند به جنین شما آسیب برساند. اگر فکر می کنید در حین استفاده از دارو باردار شده اید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث تاخیر در تخمک گذاری در زنان شود و بر توانایی آنها برای بچه دار شدن تاثیر بگذارد. اگر قصد بچه دار شدن دارید، قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود صحبت کنید.
اگر تاری دید، مشکل در خواندن یا هر تغییر دیگری در بینایی در طول یا بعد از درمان رخ داد، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است پزشک از شما بخواهد که چشمان خود را توسط چشم پزشک معاینه کنید.
شیاف ایندومتاسین ممکن است باعث سرگیجه، سبکی سر، خواب آلودگی یا هوشیاری کمتر از حد معمول در برخی افراد شود. حتی اگر قبل از خواب استفاده شود، ممکن است باعث شود برخی افراد در هنگام بلند شدن احساس خواب آلودگی کنند یا هوشیاری کمتری داشته باشند. قبل از رانندگی، استفاده از ماشین آلات یا انجام هر کار دیگری که نیاز به هوشیاری بالا دارد، مطمئن شوید که مصرف شیاف ایندومتاسین بر هوشیاری شما تاثیر منفی نگذاشته باشد.
قبل از انجام هر نوع جراحی یا آزمایشات پزشکی، به پزشک خود اطلاع دهید که از شیاف ایندومتاسین استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد درمان را برای مدتی متوقف کنید، یا قبل از انجام عمل، از داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی دیگری استفاده کنید.
از مصرف داروهای دیگر به همراه شیاف ایندومتاسین خودداری کنید مگر اینکه با پزشکتان مشورت کرده باشید. این مسئله شامل داروهای تجویزی یا بدون نسخه (بدون نسخه [OTC]) و مکمل های گیاهی یا ویتامینی نیز می شود.
عوارض شیاف ایندومتاسین
یک دارو در کنار اثرات مورد نیاز خود ممکن است عوارض ناخواسته ای نیز ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهند، اما در صورت بروز ممکن است به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشند.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر فوراً با پزشک خود مشورت کنید:
عوارض کمتر رایج
- معده اسیدی یا ترش
- آروغ زدن
- اسهال
- سوزش سردل
- سوء هاضمه
- حالت تهوع
- ناراحتی، یا درد معده
- استفراغ
نادر
- گرفتگی، سوزش یا حساسیت شکم یا معده
- کمر درد یا پا درد
- خونریزی لثه
- تاول، لایه لایه شدن یا شل شدن پوست
- مدفوع خونی یا سیاه و قیری رنگ
- لب ها و ناخن های آبی رنگ
- تاری دید
- بزرگ شدن و حساس شدن سینه ها
- سوزش، خارش، بی حسی، گزگز، سوزن سوزن شدن،
- سوزش بالای شکم یا درد معده
- زخم های شانکر
- تغییر در هوشیاری
- تغییر در شنوایی
- درد، ناراحتی یا سوزش قفسه سینه
- مدفوع سفالی رنگ
- ادرار کدر یا خونی
- گیجی
- تداوم اسهال
- سرفه یا گرفتگی صدا
- سرفه هایی که گاهی اوقات خلط کف آلود صورتی ایجاد می کند
- ترک در پوست
- ادرار تیره
- کاهش اشتها
- کاهش بینایی یا هر تغییری در بینایی
- افسردگی
- تنفس دشوار یا سخت
- مشکل در بلع
- وریدهای گردن متسع
- سرگیجه، غش یا سبکی سر هنگام بلند شدن ناگهانی از حالت درازکش یا نشسته
- دوبینی
- دهان خشک
- خستگی مفرط
- احساس کاذب سرخوشی
- احساس غیر واقعی بودن
- احساس گرما
- تب با یا بدون لرز
- پوست برافروخته و خشک
- بوی نفس میوه مانند
- تورم عمومی بدن
- تعداد دفعات ادرار یا مقدار ادرار به شدت کاهش می یابد
- ریزش مو
- سردرد
- دوره های قاعدگی سنگین تر
- کهیر یا جوش، خارش پوست یا بثورات
- افزایش گرسنگی
- افزایش تعریق
- افزایش تشنگی
- افزایش ادرار
- تنفس نامنظم
- سوزش و تورم چشم
- حرکات تند سر، صورت، دهان و گردن
- درد مفاصل
- لکه های بزرگ، صاف، آبی یا ارغوانی در پوست
- تورم بزرگ و شبیه کهیر روی صورت، پلک ها، لب ها، زبان، گلو، دست ها، پاها یا اندام های جنسی
- از دست دادن کنترل تعادل
- از دست دادن کنترل مثانه
- از دست دادن هوشیاری
- از دست دادن شنوایی
- از دست دادن گرما از بدن
- درد کمر یا پهلو
- صورت ماسک مانند
- سردرگمی ذهنی
- نوسانات خلقی
- درد، یا ضعف عضلانی
- اسپاسم عضلانی یا تکانه های تمام اندام ها
- عصبی بودن
- تنفس پر سر و صدا و لرزان
- خونریزی بینی
- بی حسی یا گزگز در دست ها، پاها یا لب ها
- درد در مچ پا یا زانو
- درد یا ناراحتی در قسمت بالای معده یا گلو
- درد همراه با بلع
- ادرار دردناک یا دشوار
- توده های قرمز و دردناک زیر پوست، بیشتر روی پاها
- پوست رنگ پریده
- خونریزی یا تراوش مداوم از محل تزریقات، دهان یا بینی
- تغییرات شخصیتی
- لکه های قرمز یا بنفش ته سوزنی روی پوست
- احساس کوبش در گوش
- پف یا تورم پلک ها یا اطراف چشم ها، صورت، لب ها یا زبان
- ضایعات پوستی قرمز، اغلب با یک مرکز بنفش
- چشم های قرمز و تحریک شده
- پوست قرمز و متورم
- قرمزی صورت، گردن، بازوها و گاهی اوقات قسمت بالای سینه
- پوست فلس دار
- دو برابر دیدن همه چیز
- دیدن، شنیدن یا احساس چیزهایی که وجود ندارند
- تشنج
- احساس جدایی از خود یا بدن
- یبوست شدید
- تغییرات روحی شدید
- معده درد شدید یا مداوم
- ضربان قلب یا نبض آهسته، سریع، نامنظم، تپنده یا تند
- حرکات کند شده
- لکنت زبان
- لکه های کوچک قرمز یا بنفش روی پوست
- گلو درد
- زخم ها، یا لکه های سفید روی لب یا زبان یا داخل دهان
- سفتی بازوها و پاها
- از دست دادن ناگهانی هوشیاری
- تورم در پاها و مچ پا
- تورم صورت، انگشتان، پاها یا ساق پا
- تورم سینه ها یا درد سینه در زنان و مردان
- غدد متورم یا دردناک
- سفتی در قفسه سینه
- لرزش انگشتان و دست ها
- تنفس مشکل در حالت استراحت
- تنفس مشکل دار با تلاش
- کاهش وزن غیر قابل توضیح
- بوی نامطبوع نفس
- بی ثباتی یا بی نظمی
- خونریزی یا کبودی غیر معمول
- خستگی یا ضعف غیر معمول
- خونریزی واژینال
- استفراغ خون یا موادی که شبیه تفاله قهوه است
- ضعف در بازوها، دست ها، یا پاها
- افزایش وزن
- زردی چشم یا پوست
با فراوانی نامشخص
- اصرار مکرر برای اجابت مزاج
- خونریزی، سوزش، خشکی، خارش یا درد مقعدی
- زور زدن هنگام دفع مدفوع
در صورت بروز هر یک از علائم مصرف بیش از حد زیر فوراً کمک اضطراری دریافت کنید:
علائم مصرف بیش از حد
- سردرگمی در مورد هویت، مکان و زمان
- سردرد شدید
- خواب‌آلودگی، کسلی یا احساس سستی غیرمعمول
برخی از عوارض جانبی ممکن است رخ دهد که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. این عوارض جانبی ممکن است در طول درمان از بین بروند؛ زیرا بدن شما با دارو سازگار می شود. همچنین، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است بتواند راه های پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی را به شما بگوید. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه دارد یا آزاردهنده است یا اگر در مورد آنها سؤالی دارید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید:
بیشتر رایج
- سردرد خفیف
کمتر رایج
- تداوم زنگ یا وزوز یا سایر صداهای غیر قابل توضیح در گوش
- مشکل در اجابت مزاج (مدفوع)
- دلسردی
- احساس غمگینی یا خالی بودن
- احساس کلی ناراحتی یا بیماری
- از دست دادن شنوایی
- تحریک پذیری
- از دست دادن علاقه یا لذت
- خواب آلودگی
- مشکل در تمرکز
نادر
- اضطراب
- احساس پری و نفخ
- تغییر در الگوها و ریتم گفتار
- هوا یا گاز اضافی در معده یا روده
- احساس حرکت مداوم خود یا اطراف
- حرکات غیر ارادی عضلات
- سبکی سر
- عبور گاز در داخل شکم
- احساس چرخش و دوران
- خستگی
- مشکل در صحبت کردن
- مشکل خواب
سایر عوارض جانبی که ذکر نشده نیز ممکن است در برخی از بیماران رخ دهد. اگر متوجه عوارض دیگری شدید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.
برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
منبع: www.mayoclinic.org