فهرست مطالب
بررسی اجمالی
زودانزالی زمانی اتفاق می افتد که مرد در حین رابطه جنسی زودتر از آنچه خود یا شریک زندگی اش دوست دارد انزال می کند. انزال زودرس(زود انزالی) یک شکایت رایج جنسی است. تخمین ها متفاوت است ، اما از هر 3 نفر 1 نفر اعلام می کنند که مدتی است این مشکل را تجربه می کنند.
تا زمانی که این اختلال به ندرت اتفاق بیفتد ، جای نگرانی نیست. با این حال ، در صورت بروز موارد زیر ممکن است تشخیص زودانزالی داده شود:
- همیشه یا تقریباً همیشه در عرض یک دقیقه بعد از نفوذ انزال داشته باشید
- قادر به تأخیر در انزال در حین مقاربت یا تقریباً تمام اوقات نیستید
- احساس پریشانی و ناامیدی کرده و در نتیجه از صمیمیت جنسی اجتناب کنید
هر دو عامل روانشناختی و بیولوژیکی می توانند در زودانزالی نقش داشته باشند. اگرچه بسیاری از مردان از گفتگو در مورد آن احساس خجالت می کنند ، زودانزالی یک بیماری شایع و قابل درمان است. داروها ، مشاوره و تکنیک های جنسی که انزال را به تأخیر می اندازد – یا ترکیبی از این موارد – می تواند به بهبود رابطه جنسی برای شما و همسرتان کمک کند.
علائم زودانزالی
علامت اصلی زودانزالی عدم توانایی در تأخیر انزال بیش از یک دقیقه پس از نفوذ است. با این حال ، این مشکل ممکن است در همه موقعیت های جنسی ، حتی در هنگام خودارضایی رخ دهد.
زودانزالی را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:
- مادام العمر (اولیه). زودانزالی مادام العمر در تمام مدت یا تقریباً تمام اوقات با آغاز اولین برخوردهای جنسی شما اتفاق می افتد.
- اکتسابی (ثانویه). زودانزالی اکتسابی پس از تجربه قبلی جنسی بدون مشکلات انزال ایجاد می شود.
بسیاری از مردان احساس می کنند که علائم زودانزالی را دارند ، اما علائم مطابق با معیارهای تشخیصی زودانزالی نیست. در عوض این مردان ممکن است دارای زودانزالی متغیر طبیعی باشند ، که شامل دوره های انزال سریع و همچنین دوره های انزال طبیعی است.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر در بیشتر تماسهای جنسی زودتر از موعدی که می خواهید انزال انجام دهید با پزشک خود صحبت کنید. برای مردان معمول است که از بحث در مورد نگرانی های مربوط به سلامت جنسی احساس خجالت می کنند ، اما اجازه ندهید که این موضوع شما را از گفتگو با پزشک باز دارد. زودانزالی یک مشکل شایع و قابل درمان است.
برای برخی از مردان ، مکالمه با پزشک ممکن است به کاهش نگرانی در مورد زودانزالی کمک کند. به عنوان مثال ، شنیدن اینکه زودانزالی گاه به گاه طبیعی است و میانگین زمان از شروع رابطه تا انزال حدود پنج دقیقه است ، ممکن است اطمینان بخش باشد.
علل زودانزالی
علت دقیق زودانزالی مشخص نیست. در حالی که زمانی تصور می شد فقط روانشناختی است ، اکنون پزشکان می دانند که زودانزالی شامل تعامل پیچیده ای از عوامل روانی و بیولوژیکی است.
علل روانشناختی
عوامل روانشناختی که ممکن است نقش داشته باشند عبارتند از:
- تجارب اولیه جنسی
- سوء استفاده جنسی
- تصویر بد از بدن خود
- افسردگی
- نگرانی از زودانزالی
- احساس گناهی که تمایل شما به عجله در برخوردهای جنسی را افزایش می دهد
عوامل دیگری که می توانند نقش داشته باشند عبارتند از:
- اختلال در نعوظ. مردانی که نگران ایجاد نعوظ و یا حفظ نعوظ در حین رابطه جنسی هستند ، ممکن است الگویی از عجله در انزال ایجاد کنند که تغییر آن دشوار است.
- اضطراب. بسیاری از مردان مبتلا به زودانزالی همچنین دارای مشکلات اضطرابی هستند – یا به طور خاص در مورد عملکرد جنسی یا مربوط به سایر مسائل.
- مشکلات رابطه. ممکن است مسائل بین فردی بین شما و شریک زندگی فعلی شما در ایجاد این مشکل نقش داشته باشد.
علل بیولوژیکی
تعدادی از عوامل بیولوژیکی ممکن است در انزال زودرس نقش داشته باشند ، از جمله:
- سطح غیر طبیعی هورمون
- سطح غیر طبیعی مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی
- التهاب و عفونت پروستات یا مجرای ادرار
- صفات ارثی
عوامل خطر(ریسک فاکتورها)
عوامل مختلفی می توانند خطر انزال زودرس شما را افزایش دهند ، از جمله:
- اختلال در نعوظ. اگر گاهی اوقات یا به طور مداوم در ایجاد یا حفظ نعوظ مشکل دارید ، ممکن است در معرض خطر افزایش انزال زودرس باشید. ترس از دست دادن نعوظ ممکن است باعث شود شما آگاهانه یا ناخودآگاه در برخوردهای جنسی عجله کنید.
- فشار. فشارهای عاطفی یا ذهنی در هر زمینه از زندگی شما می تواند در انزال زودرس نقش داشته باشد ، و نتیجتا توانایی شما برای آرامش و تمرکز در هنگام برخوردهای جنسی را محدود کند.
عوارض این اختلال
انزال زودرس می تواند در زندگی شخصی شما مشکلاتی ایجاد کند ، از جمله:
- استرس و مشکل در رابطه با شریک زندگیتان. عارضه شایع انزال زودرس ، استرس در رابطه است.
- مشکلات باروری. در صورت عدم انزال به صورت داخل رحمی ، انزال زودرس می تواند گاهاً لقاح را برای زوجینی که در تلاش برای فرزندآوری هستند ، دشوار کند.
تشخیص
علاوه بر سوال در مورد زندگی جنسی ، پزشک از شما در مورد سابقه سلامتی شما سوال خواهد کرد و ممکن است یک معاینه بدنی انجام دهد. اگر هم دچار انزال زودرس هستید و هم در ایجاد یا حفظ نعوظ مشکل دارید ، ممکن است پزشک آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون مردانه (تستوسترون) یا سایر آزمایشات لازم را تجویز کند.
در برخی موارد ، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که به یک متخصص ارولوژی یا یک متخصص بهداشت روان در زمینه اختلال عملکرد جنسی مراجعه کنید.
درمانهای موجود
گزینه های معمول درمانی برای زود انزالی شامل تکنیک های رفتار درمانی ، بی حسی موضعی ، داروها و مشاوره است. به خاطر داشته باشید که یافتن درمان یا ترکیبی از روشهای درمانی که برای شما مفید خواهد بود ممکن است زمان بر باشد. رفتار درمانی به همراه دارو درمانی ممکن است موثرترین روش باشد.
تکنیک های رفتار درمانی
پزشک شما ممکن است توصیه کند که برای مدتی از آمیزش خودداری کنید و روی انواع دیگر فعالیت های جنسی تمرکز کنید تا فشار از برخوردهای جنسی شما برداشته شود.
تمرینات کف لگن
ضعف عضلات کف لگن ممکن است توانایی شما را در به تأخیر انداختن انزال مختل کند. تمرینات کف لگن (تمرینات کگل)(Kegel exercises) می تواند به تقویت این عضلات کمک کند.
برای انجام این تمرینات:
- عضلات مناسب را پیدا کنید. برای شناسایی عضلات کف لگن ، ادرار را در میانه جریان متوقف کنید و یا عضلات را که مانع از انتقال گاز می شوند ، سفت کنید. در این مانورها از عضلات کف لگن شما استفاده می شود. هنگامی که عضلات کف لگن خود را شناسایی کردید ، می توانید تمرینات را در هر موقعیتی انجام دهید ، اگرچه ممکن است در ابتدا انجام آنها را در حالت خوابیده آسان تر بیابید.
- تکنیک خود را تکمیل کنید. عضلات کف لگن خود را سفت کنید ، انقباض را به مدت سه ثانیه نگه دارید و سپس به مدت سه ثانیه شل شوید. چند بار پشت سر هم امتحان کنید. هنگامی که ماهیچه های شما قوی می شوند ، سعی کنید تمرینات کگل را هنگام نشستن ، ایستادن یا راه رفتن انجام دهید.
- تمرکز خود را حفظ کنید. برای بهترین نتیجه ، فقط بر روی سفت شدن عضلات کف لگن خود تمرکز کنید. مراقب باشید عضلات شکم ، ران یا باسن خود را خم نکنید. از نگه داشتن نفس خودداری کنید. در عوض ، در حین تمرینات آزادانه نفس بکشید.
- این کار را 3 بار در روز تکرار کنید. حداقل سه مجموعه با 10 تکرار در روز را در نظر بگیرید.
تکنیک فشار- مکث
پزشک شما ممکن است شما و همسرتان را در استفاده از روشی به نام تکنیک فشار مکث راهنمایی کند. این روش به شرح زیر عمل می کند:
- فعالیت جنسی را طبق معمول ، از جمله تحریک آلت تناسلی مرد ، شروع کنید تا زمانی که تقریباً برای انزال احساس آمادگی کنید.
- از شریک زندگی خود بخواهید انتهای آلت تناسلی مرد را در محلی که سر (گلان) به شافت می پیوندد فشار دهد و فشار را برای چند ثانیه حفظ کنید تا میل به انزال از بین برود.
- از شریک زندگی خود بخواهید فرآیند فشار را در صورت لزوم تکرار کند.
با تکرار هر چند بار لازم ، می توانید بدون انزال به نقطه ورود به شریک زندگی خود برسید. بعد از برخی از جلسات تمرینی ، احساس دانستن چگونگی به تأخیر انداختن انزال ممکن است به عادت دیگری تبدیل شود که دیگر نیازی به روش فشار مکث ندارد.
اگر روش فشار مکث باعث درد یا ناراحتی شود ، روش دیگر این است که قبل از انزال، تحریک جنسی را متوقف کنید ، صبر کنید تا سطح تحریک کاهش یابد و دوباره شروع کنید. این رویکرد به عنوان تکنیک توقف شروع شناخته می شود.
کاندوم های تاخیری
کاندوم ممکن است حساسیت آلت تناسلی مرد را کاهش دهد ، که می تواند در به تاخیر انداختن انزال کمک کند. کاندوم های تاخیریحاوی عوامل بی حسی مانند بنزوکائین یا لیدوکائین هستند یا از لاتکس ضخیم تری ساخته شده اند تا انزال را به تأخیر بیندازند.
داروها
بی حس کننده های موضعی
از کرم ها و اسپری های بی حسی که حاوی ماده بی حسی مانند بنزوکائین ، لیدوکائین یا پریلوکائین هستند ، گاهی اوقات برای درمان انزال زودرس استفاده می شود. این محصولات 10 تا 15 دقیقه قبل از رابطه جنسی به آلت تناسلی مالیده می شود تا احساس را کاهش داده و باعث تاخیر در انزال شود.
اگرچه عوامل بی حس کننده موضعی موثر بوده و به خوبی تحمل می شوند ، اما عوارض جانبی بالقوه ای دارند. به عنوان مثال ، برخی از مردان از دست دادن موقتی حساسیت و کاهش لذت جنسی را گزارش می کنند. گاهی اوقات ، شرکای زن نیز این اثرات را گزارش کرده اند. برای کاهش این عارضه بایستی بعد از بروز بی حسی در آلت ، نسبت به شستشوی آن با آب و صابون اقدام کرد تا از انتقال این مواد بی حس کننده به شریک جنسی و کاهش لذت جنسی در وی جلوگیری کرد.
داروهای خوراکی درمان زودانزالی
بسیاری از داروها ممکن است ارگاسم را به تأخیر بیندازند. اگرچه هیچ یک از این داروها به طور خاص مورد تایید سازمان غذا و دارو برای درمان انزال زودرس نیستند ، برخی از این داروها از جمله داروهای ضد افسردگی ، مسکن و مهار کننده های فسفودی استراز 5 برای این منظور استفاده می شوند. این داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با سایر روش های درمانی تجویز شوند.
- داروهای ضد افسردگی. یک عارضه جانبی داروهای ضد افسردگی خاص ، ارگاسم تاخیری است. به همین دلیل ، از مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) مانند اس سیتالوپرام (Lexapro) ، سرترالین (Zoloft) ، پاروکستین (Paxil) یا فلوکستین (Prozac ، Sarafem) برای کمک به درمان زودانزالی استفاده می شود. به نظر می رسد از بین موارد مصرف شده در ایالات متحده ، پاروکستین موثرترین باشد. این داروها معمولاً پنج تا 10 روز طول می کشد تا شروع اثرشان دیده شود. اما ممکن است دو تا سه هفته درمان طول بکشد تا اثر کامل آن را ببینید. پس صبور باشید و درمان دارویی خود را ادامه دهید. اگر SSRI ها زمان انزال شما را بهبود ندهند ، ممکن است پزشک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای کلومیپرامین (آنافرانیل) را برای شما تجویز کند. عوارض جانبی ناخواسته داروهای ضد افسردگی ممکن است شامل حالت تهوع ، تعریق ، خواب آلودگی و کاهش میل جنسی باشد.
- مسکن ها ترامادول (اولترام) دارویی است که معمولاً برای درمان درد استفاده می شود. همچنین عوارض جانبی دارد که در درمان زودانزالی تجویز می شود. عوارض جانبی ناخواسته ممکن است شامل حالت تهوع ، سردرد ، خواب آلودگی و سرگیجه و تشنج (حتی در دوزهای پایین) باشد. این دارو ممکن است زمانی تجویز شود که SSRI ها موثر نباشند. ترامادول را نمی توان در ترکیب با SSRI ها استفاده کرد .
- مهار کننده های فسفودی استراز -5. برخی از داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شوند ، مانند سیلدنافیل (ویاگرا) ، تادالافیل (سیالیس ، Adcirca) یا واردنافیل (لویترا ، استاکسین) نیز ممکن است به درمان انزال زودرس کمک کنند. عوارض جانبی ناخواسته ممکن است شامل سردرد ، گرگرفتگی صورت و سوء هاضمه باشد. این داروها ممکن است در صورت استفاده همزمان با SSRI موثرتر باشند .
درمان های بالقوه در آینده
تحقیقات نشان می دهد که چندین دارو برای درمان زودانزالی مفید است ، اما مطالعات بیشتری مورد نیاز است. این داروها عبارتند از:
- داپوکستین این یک SSRI است که اغلب به عنوان اولین خط درمان انزال زودرس در کشورهای دیگر استفاده می شود. در حال حاضر در ایالات متحده موجود نیست.
- مودافينيل (Provigil). این دارو در درمان نارکولپسی کاربرد دارد.
- سیلودوسین (راپافلو). این دارو به طور معمول درمانی برای بزرگ شدن غده پروستات (هایپرپلازی خوش خیم پروستات) است.
مشاوره
این روش شامل گفتگو با یک ارائه دهنده بهداشت روان در مورد روابط و تجربیات شما است. جلسات می تواند به شما در کاهش اضطراب و یافتن راه های بهتر کنار آمدن با استرس کمک کند. مشاوره هنگامی که در ترکیب با دارو درمانی استفاده شود به احتمال زیاد به شما کمک خواهد کرد.
با بروز زودانزالی ، ممکن است احساس کنید که بخشی از رابطه عاطفی با یک شریک جنسی را از دست داده اید. ممکن است احساس عصبانیت ، شرم و ناراحتی کنید و از شریک زندگی خود دور شوید.
شریک زندگی شما همچنین ممکن است از تغییر در صمیمیت جنسی ناراحت باشد. انزال زودرس می تواند باعث شود که شرکای زندگی کمتر با یکدیگر ارتباط پیدا کنند. صحبت در مورد مشکل موجود، یک مرحله مهم است و مشاوره می تواند مفید باشد.