ریتالین و آتوموکستین داروهای نسخه ای هستند که برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) استفاده می شوند. این داروها به کاهش بیش فعالی و افزایش تمرکز کمک می کنند. اگرچه هر دوی آنها ADHD را درمان می کنند، اما این کار را به روش های مختلف انجام می دهند. این امر به برخی تفاوت ها در تداخلات و عوارض جانبی بین این دو دارو منجر می شود.
فهرست مطالب
ترکیبات فعال، اشکال دارویی موجود
آتوموکستین
ماده فعال آتوموکستین، آتوموکستین هیدروکلراید است. این دارو یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین است که بر پیام رسان شیمیایی نوراپی نفرین در مغز تأثیر می گذارد. تصور می شود که آتوموکستین به حفظ نوراپی نفرین بیشتر در مغز کمک می کند. این خاصیت می تواند به بهبود تمرکز کمک کند.
آتوموکستین منجر به وابستگی و اعتیاد نمی شود و به احتمال زیاد مورد سوء استفاده قرار نمی گیرد.
آتوموکستین فقط به شکل کپسول های با رهش سریع موجود است. این دارو در دوزهای مختلف در دسترس است:
- 10 میلی گرم
- 18 میلی گرم
- 25 میلی گرم
- 40 میلی گرم
- 60 میلی گرم
- 80 میلی گرم
- 100 میلی گرم
ریتالین
ماده فعال ریتالین، متیل فنیدات هیدروکلراید است. این دارو یک محرک سیستم عصبی مرکزی است. تصور می‌شود که این دارو به حفظ دوپامین در دسترس بیشتر برای مغز کمک می‌کند تا به تحریک سلول‌های مغز کمک کند. این تحریک می تواند توجه و تمرکز را بهبود بخشد.
ریتالین یک ماده تحت کنترل معاونت غذا و دارو است، زیرا می تواند ایجاد وابستگی کند و گاهی مورد سوء استفاده قرار می گیرد.
ریتالین(متیل فنیدات) هم به عنوان دارویی با نام تجاری و هم به عنوان داروی ژنریک موجود است. ریتالین در اشکال مختلفی وجود دارد که در زیر ذکر شده است:
- قرص رهش فوری: 5 میلی گرم، 10 میلی گرم، 20 میلی گرم
- کپسول طولانی رهش: 10 میلی گرم، 20 میلی گرم، 30 میلی گرم، 40 میلی گرم، 60 میلی گرم
- قرص طولانی رهش: 10 میلی گرم، 18 میلی گرم، 20 میلی گرم، 27 میلی گرم، 36 میلی گرم، 54 میلی گرم
- قرص رهش فوری جویدنی: 2.5 میلی گرم، 5 میلی گرم، 10 میلی گرم
- قرص طولانی رهش جویدنی: 20 میلی گرم، 30 میلی گرم، 40 میلی گرم
- مایع خوراکی: 5 میلی گرم/5 میلی لیتر، 10 میلی گرم/5 میلی لیتر
- سوسپانسیون خوراکی طولانی رهش: 300 میلی گرم/60 میلی لیتر، 600 میلی گرم/120 میلی لیتر، 750 میلی گرم/150 میلی لیتر، 900 میلی گرم/180 میلی لیتر
- پچ ترانس درمال: 10 میلی گرم در 9 ساعت، 15 میلی گرم در 9 ساعت، 20 میلی گرم در 9 ساعت و 30 میلی گرم در 9 ساعت.
طول اثر ریتالین و آتوموکستین
ریتالین یک داروی کوتاه اثر است. اثرات آن حدود 3 تا 4 ساعت باقی می ماند. یک قرص در صبح و یک قرص هنگام ناهار می تواند علائم شما را برای کل مدرسه یا روز کاری مدیریت کند. ریتالین LA یک فرم طولانی رهش است که 6 تا 10 ساعت دوام می آورد.
طول اثر آتوموکستین طولانی تر از ریتالین است. اثرات آتوموکستین می تواند تا 24 ساعت باقی بماند.
مقدار و نحوه مصرف
آتوموکستین یک یا دو بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می شود. با این حال، باید هر روز در ساعت مشخصی مصرف شود. آتوموکستین به سرعت جذب می شود و حداکثر غلظت آن یک تا دو ساعت پس از مصرف رخ می دهد. پس از شروع مصرف آن، آتوموکستین معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد تا حداکثر اثر خود را داشته باشد.
ریتالین با رهش فوری دو تا سه بار در روز، 30 تا 45 دقیقه قبل از غذا مصرف می شود. با این حال، درست قبل از اینکه بخواهید به رختخواب بروید، آن را مصرف نکنید؛ زیرا می تواند در خواب اختلال ایجاد کند.
ریتالین LA (ریتالین طولانی اثر) یک بار در روز در صبح، با یا بدون غذا مصرف می شود. اگر به نظر می رسد که این دارو برای شما مفید باشد، برای راحتی، ممکن است پزشک شما را از ریتالین با رهش فوری به ریتالین LA تغییر دهد. پس از شروع مصرف آن، ریتالین معمولاً چهار هفته طول می کشد تا حداکثر اثر خود را داشته باشد.
دوز دقیق برای هر دو داروی ریتالین و آتوموکستین بر اساس عوامل مختلفی تعیین می گردد. این عوامل شامل وزن، سن، و فرمی از دارو است که مصرف می کنید.
مقدار مصرف ریتالین
پزشک ، درمان شما را با کمترین دوز شروع می کند و سپس به آرامی دوز را افزایش می دهد تا زمانی که دارو شروع به کنترل علائم شما کند.
قرص ریتالین:
- کودکان 6 ساله و بزرگتر
- دوز شروع: 5 میلی گرم دو بار در روز (قبل از صبحانه و ناهار)
- در صورت نیاز، دوز را هر هفته 5 تا 10 میلی گرم افزایش دهید
- بزرگسالان
- 20 تا 30 میلی گرم دو یا سه بار در روز
اگر هر 8 ساعت 20 میلی گرم ریتالین مصرف می کنید و می خواهید فقط یک قرص را مصرف کنید که ماندگاری بیشتری دارد، می توانید به قرص های طولانی مدت ریتالین-SR تغییر دهید.
ریتالین-LA:
- اگر به تازگی متیل فنیدیت را شروع کرده اید
- روزانه 20 میلی گرم
- در صورت نیاز دوز را هر هفته 10 میلی گرم افزایش دهید
- اگر در حال حاضر ریتالین مصرف می کنید
- دوز بر اساس دوز فعلی ریتالین شما است
دوز آتوموکستین
دوز توصیه شده به وزن شما و مدت زمان مصرف آتوموکستین بستگی دارد. پزشک، درمان شما را با کمترین دوز شروع می کند و سپس به آرامی دوز دارو را افزایش می دهد تا زمانی که دارو شروع به کنترل علائم شما کند.
دوزهای توصیه شده:
- کودکان و نوجوانان با وزن تا 70 کیلوگرم (154 پوند)
- دوز شروع: 0.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز
- دوز هدف روزانه: 1.2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز
- کودکان، نوجوانان و بزرگسالان با وزن 70 کیلوگرم (154 پوند) یا بیشتر
- دوز شروع: 40 میلی گرم در روز
- دوز هدف: 80 میلی گرم در روز
تداخلات دارویی ریتالین و آتوموکستین
ریتالین و آتوموکستین می توانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند. مهم است که در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید، از جمله:
- داروهای بدون نسخه
- داروهای گیاهی
- ویتامین ها
- مکمل
شما نباید آتوموکستین یا ریتالین را همراه با مهارکننده های MAO(مانند سلژیلین) مصرف کنید. همچنین نباید آتوموکستین را با پیموزاید مصرف کنید. همینطور ریتالین را با الکل مصرف نکنید.
عوارض جانبی و هشدارهای مرتبط با مصرف ریتالین و آتوموکستین
هر دو داروی ریتالین و آتوموکستین می توانند عوارض جانبی خفیف زیر را ایجاد کنند:
- ناراحتی معده
- کاهش اشتها
- حالت تهوع
- خستگی
- تغییر در عادات خواب، از جمله بی خوابی
علاوه بر این، هر دارو پتانسیل عوارض جانبی شدیدتری را دارد. به عنوان مثال، این داروها می توانند باعث کندی رشد در کودکان شوند. برخی از پزشکان ممکن است توصیه کنند برای کمک به خنثی کردن این اثر، مصرف دارو را برای چند ماه در سال قطع کنید. همچنین هر دو دارو می توانند خطر مشکلات قلبی را افزایش دهند.
عوارض جانبی شدید احتمالی آتوموکستین
سایر عوارض جانبی شدید احتمالی به طور خاص از آتوموکستین وجود دارد. مصرف آتوموکستین می تواند خطر آسیب کبدی را افزایش دهد. افکار خودکشی در کودکان و نوجوانانی که این دارو را مصرف می کنند ممکن است رخ دهد. این خطر در اوایل درمان یا زمانی که دوز دارو تنظیم می شود، بیشتر است.
اگر فرزندتان آتوموکستین مصرف کرد و علائم افسردگی، اضطراب یا تفکر خودکشی را نشان داد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
عوارض جانبی شدید احتمالی ریتالین
همچنین عوارض جانبی شدیدی وجود دارد که مخصوص ریتالین(متیل فنیدات) است.
افرادی که ریتالین مصرف می کنند ممکن است به آن وابسته شوند و در قطع مصرف با مشکل مواجه شوند. افرادی که مصرف ریتالین را به طور ناگهانی قطع می کنند، ممکن است علائم ترک را تجربه کنند که می تواند منجر به افسردگی جدی شود. اگر به مصرف دوز بالا عادت داشته باشید، این علائم ممکن است بدتر شوند. بهتر است تحت نظر پزشک دارو را به آرامی کاهش دهید.
برخی از افرادی که ریتالین مصرف کرده‌اند دچار مشکلات گردش خون در انگشتان دست و پا نیز شده‌اند. علائم روانپزشکی جدید یا بدتر شده نیز گزارش شده است.
با پزشک خود صحبت کنید
ریتالین و آتوموکستین هر دو بیش فعالی (ADHD) را درمان می کنند. با این حال، بیشتر شباهت های آنها به همین جا ختم می شود. چندین تفاوت بین نحوه عملکرد این دو دارو، اشکال و نقاط قوت آنها و عوارض جانبی آنها وجود دارد. با پزشک خود صحبت کنید. با سابقه پزشکی و لیست داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید، پزشک می تواند به شما کمک کند تا ببینید کدام یک از این داروها یا جایگزینی کدام یک برای شما بهترین اثربخشی را خواهد داشت.
منبع: