فهرست مطالب
دیابت نوع 2 چیست؟
دیابت نوع 2 اختلال در نحوه تنظیم و استفاده از قند (گلوکز) به عنوان سوخت در بدن است. این وضعیت طولانی مدت (مزمن) منجر به گردش بیش از حد قند در جریان خون می شود. در نهایت ، سطح بالای قند خون می تواند منجر به اختلال در سیستم گردش خون ، سیستم عصبی و سیستم ایمنی شود.
در این نوع از دیابت، در درجه اول دو مشکل مرتبط با هم وجود دارد. اول اینکه لوزالمعده شما انسولین کافی تولید نمی کند – هورمونی که حرکت قند را در سلول های شما تنظیم می کند – و مشکل دوم این است که سلول ها به انسولین پاسخ ضعیفی می دهند و قند کمتری وارد سلول می کنند.
دیابت نوع 2 در گذشته به عنوان دیابت بزرگسالان شناخته می شد ، اما دیابت نوع 1 و نوع 2 می تواند در دوران کودکی و بزرگسالی شروع شود. نوع 2 در افراد مسن بیشتر شایع است ، اما افزایش تعداد کودکان مبتلا به چاقی منجر به موارد بیشتری از دیابت نوع 2 در افراد جوان شده است.
هیچ درمانی برای دیابت نوع 2 وجود ندارد ، اما کاهش وزن ، تغذیه مناسب و ورزش می تواند به شما در مدیریت بیماری کمک کند. اگر رژیم غذایی و ورزش برای کنترل قند خون کافی نیست ، ممکن است به داروهای ضد دیابت یا انسولین درمانی نیز نیاز داشته باشید.
علائم دیابت نوع دو چیست؟
علائم و نشانه های دیابت نوع 2 اغلب به آرامی ظاهر می شوند. در حقیقت ، شما می توانید سالها با دیابت نوع 2 زندگی کنید و متوجه ان نشوید. در صورت وجود علائم و نشانه ها ، این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- افزایش تشنگی
- تکرر ادرار
- افزایش گرسنگی
- کاهش وزن ناخواسته
- خستگی
- تاری دید
- زخم هایی که به آهستگی ترمیم می شوند
- عفونت های مکرر
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست یا پا
- نواحی تیره پوست ، معمولاً در زیر بغل و گردن
علل بروز این بیماری
دیابت نوع 2 در درجه اول نتیجه دو مشکل مرتبط است:
- سلولهای ماهیچه ، چربی و کبد در برابر انسولین مقاوم می شوند. در نتیجه این سلوها قند کافی دریافت نمی کنند.
- لوزالمعده قادر به تولید انسولین کافی برای کنترل سطح قند خون نیست.
دقیقاً دلیل این اتفاق ناشناخته است ، اما اضافه وزن و غیر فعال بودن عوامل اصلی دخیل هستند.
نحوه عملکرد انسولین
انسولین هورمونی است که از غده ای که در پشت و زیر معده (لوزالمعده) قرار دارد ، ترشح می شود. انسولین نحوه استفاده بدن از قند را به روش های زیر تنظیم می کند:
- قند موجود در جریان خون باعث ترشح انسولین از پانکراس می شود.
- انسولین در جریان خون گردش می کند و باعث می شود قند وارد سلول های شما شود.
- میزان قند موجود در جریان خون کاهش می یابد.
- در پاسخ به این افت ، لوزالمعده انسولین کمتری ترشح می کند.
نقش گلوکز
گلوکز – یک قند – منبع اصلی انرژی برای سلولهای تشکیل دهنده ماهیچه ها و سایر بافتها است. استفاده و تنظیم گلوکز شامل موارد زیر است:
- گلوکز از دو منبع اصلی تامین می شود: غذا و کبد.
- گلوکز جذب جریان خون می شود ، جایی که با کمک انسولین وارد سلول ها می شود.
- کبد شما گلوکز را ذخیره کرده و تولید می کند.
- هنگامی که سطح گلوکز شما پایین است ، مانند زمانی که مدتی غذا نخورده اید ، کبد گلیکوژن ذخیره شده را به گلوکز تجزیه می کند تا سطح گلوکز شما در محدوده طبیعی حفظ شود.
در دیابت نوع 2 ، این فرایند به خوبی انجام نمی شود. به جای حرکت به داخل سلول های شما ، قند در جریان خون شما تجمع می یابد. با افزایش سطح قند خون ، سلول های بتا تولید کننده انسولین در لوزالمعده انسولین بیشتری آزاد می کنند. در نهایت این سلول ها دچار اختلال می شوند و نمی توانند انسولین کافی برای برآوردن نیازهای بدن تولید کنند.
در دیابت نوع 1 که کمتر رایج است ، سیستم ایمنی به اشتباه سلول های بتا را از بین می برد و انسولین کمی در بدن باقی می ماند.
ریسک فاکتورهای ابتلا به دیابت نوع دو
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به این نوع دیابت را افزایش دهند عبارتند از:
- وزن. اضافه وزن یا چاقی خطر اصلی است.
- توزیع چربی. ذخیره چربی عمدتا در ناحیه شکم – به جای ران – خطر بیشتری را نشان می دهد. اگر مردی با دور کمر بالای 40 اینچ (101.6 سانتی متر) یا خانمی با اندازه دور کمر بیش از 35 اینچ (88.9 سانتی متر) هستید ، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 افزایش می یابد.
- عدم فعالیت. هرچه فعالیت شما کمتر باشد ، خطر شما بیشتر است. فعالیت بدنی به کنترل وزن شما کمک می کند ، از گلوکز به عنوان انرژی استفاده می کند و سلول های شما را نسبت به انسولین حساس تر می کند.
- سابقه خانوادگی. اگر والدین یا خواهر و برادر شما مبتلا به به این نوع دیابت باشند ، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در شما افزایش می یابد.
- نژاد و قومیت. اگرچه مشخص نیست چرا ، افراد از نژادها و قومیت های خاص – از جمله سیاه پوستان ، اسپانیایی تباران ، بومیان آمریکایی و آسیایی و ساکنان جزایر اقیانوس آرام – بیشتر از سفیدپوستان به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند.
- سطح چربی خون. افزایش خطر ابتلا، با سطوح پایین لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL)-کلسترول “خوب” و سطوح بالای تری گلیسیرید همراه است.
- سن. خطر ابتلا به دیابت نوع 2 با افزایش سن ، به ویژه پس از 45 سالگی افزایش می یابد.
- پیش دیابت. پیش دیابت شرایطی است که در آن سطح قند خون شما بالاتر از حد طبیعی است ، اما آنقدر بالا نیست که به عنوان دیابت طبقه بندی شود. در صورت عدم درمان ، پیش دیابت اغلب به دیابت نوع 2 پیشرفت می کند.
- خطرات مربوط به بارداری. اگر در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا شده اید یا بچه ای با وزن بیش از 9 پوند (4 کیلوگرم) به دنیا آورده اید ، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 افزایش می یابد.
- سندرم تخمدان پلی کیستیک. داشتن سندرم تخمدان پلی کیستیک – یک بیماری شایع که با قاعدگی نامنظم ، رشد موهای زائد و چاقی مشخص می شود – خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد.
- نواحی تیره پوست ، معمولاً در زیر بغل و گردن. این وضعیت اغلب نشان دهنده مقاومت به انسولین است.
عوارض
دیابت نوع 2 بسیاری از اندام های اصلی از جمله قلب ، عروق خونی ، اعصاب ، چشم ها و کلیه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین عواملی که خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهند ، عوامل خطر دیگر بیماری های مزمن جدی هستند. مدیریت دیابت و کنترل قند خون می تواند خطر ابتلا به این عوارض یا شرایط همزمان (بیماریهای همراه) را کاهش دهد.
عوارض احتمالی دیابت و بیماریهای همراه مکرر عبارتند از:
- بیماری قلبی و عروقی. دیابت با افزایش خطر بیماری های قلبی ، سکته مغزی ، فشار خون بالا و تنگ شدن عروق خونی (تصلب شرایین) همراه است.
- آسیب عصبی (نوروپاتی) در اندام ها. قند خون بالا در طول زمان می تواند به اعصاب آسیب برساند یا انها را از بین ببرد ، در نتیجه سوزن سوزن شدن ، بی حسی ، سوزش ، درد یا در نهایت از دست دادن احساس که معمولاً از نوک انگشتان پا یا انگشتان دست شروع می شود و به تدریج به سمت بالا گسترش می یابد.
- سایر آسیب های عصبی. آسیب به اعصاب قلب می تواند به نامنظم شدن ریتم قلب منجر شود. آسیب عصبی در دستگاه گوارش می تواند باعث ایجاد تهوع ، استفراغ ، اسهال یا یبوست شود. در مردان ، آسیب عصبی ممکن است باعث اختلال نعوظ شود.
- بیماری کلیوی. دیابت ممکن است منجر به بیماری مزمن کلیوی یا بیماری نهایی برگشت ناپذیر کلیه شود که ممکن است نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه داشته باشد.
- آسیب چشم. دیابت خطر بیماری های جدی چشمی مانند آب مروارید و آب سیاه را افزایش می دهد و ممکن است به رگ های خونی شبکیه آسیب برساند و به طور بالقوه منجر به نابینایی شود.
- شرایط پوست. دیابت ممکن است شما را مستعد مشکلات پوستی ، از جمله عفونت های باکتریایی و قارچی کند.
- بهبودی آهسته. در صورت عدم درمان ، بریدگی ها و تاول ها می توانند به عفونت های جدی تبدیل شوند که ممکن است به سختی ترمیم شوند. آسیب شدید ممکن است نیاز به قطع انگشت پا یا ساق پا داشته باشد.
- اختلال شنوایی. مشکلات شنوایی در افراد دیابتی شایع تر است.
- آپنه خواب. آپنه انسدادی خواب در افراد مبتلا به دیابت نوع دو شایع است. چاقی ممکن است عامل اصلی هر دو بیماری باشد. مشخص نیست که آیا درمان آپنه خواب باعث کنترل قند خون می شود یا خیر.
- زوال عقل. به نظر می رسد دیابت نوع 2 خطر ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات ایجاد کننده زوال عقل را افزایش می دهد. کنترل ضعیف سطح قند خون با کاهش سریع حافظه و دیگر مهارت های تفکر مرتبط است.
پیشگیری
انتخاب شیوه زندگی سالم می تواند به جلوگیری از دیابت نوع 2 کمک کند ، و این حتی اگر بستگان بیولوژیکی مبتلا به دیابت داشته باشید ، صادق است. اگر تشخیص پیش دیابت را دریافت کرده اید ، تغییر شیوه زندگی ممکن است پیشرفت دیابت را کند یا متوقف کند.
یک سبک زندگی سالم شامل موارد زیر است:
- خوردن غذاهای سالم. غذاهایی با چربی و کالری کمتر و فیبر بیشتر انتخاب کنید. روی میوه ها ، سبزیجات و غلات کامل تمرکز کنید.
- فعال شدن. هفته ای 150 دقیقه یا بیشتر فعالیت هوازی متوسط تا شدید ، مانند پیاده روی سریع ، دوچرخه سواری ، دویدن یا شنا را هدف قرار دهید.
- کاهش وزن. از دست دادن مقدار کمی از وزن و جلوگیری از آن می تواند پیشرفت از پیش دیابت به دیابت نوع 2 را به تاخیر بیاندازد. در صورت ابتلا به دیابت ، از دست دادن 7 تا 10 درصد وزن بدن می تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد.
- اجتناب از بی تحرکی برای مدت طولانی. نشستن طولانی مدت می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد. سعی کنید هر 30 دقیقه بلند شوید و حداقل چند دقیقه حرکت کنید.
برای افراد مبتلا به پیش دیابت ، متفورمین ، نوعی داروی خوراکی دیابت ، ممکن است برای کاهش خطر دیابت نوع 2 تجویز شود. این دارو معمولاً برای افراد مسن که چاق هستند و با تغییر شیوه زندگی قادر به کاهش سطح قند خون نیستند تجویز می شود.
تشخیص
دیابت نوع 2 معمولاً با استفاده از آزمایش هموگلوبین گلیکوزی شده (آزمایش A1C) تشخیص داده می شود. این آزمایش خون میزان متوسط قند خون شما را در دو تا سه ماه گذشته نشان می دهد. نتایج به شرح زیر تفسیر می شوند:
- زیر 5.7 طبیعی است.
- 5.7 تا 6.4 درصد پیش دیابت تشخیص داده می شود.
- 6.5 یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه نشان دهنده دیابت است.
اگر آزمایش A1C در دسترس نیست یا شرایط خاصی دارید که با این آزمایش تداخل دارد ، پزشک شما ممکن است از آزمایش های زیر را برای تشخیص دیابت استفاده کند:
آزمایش تصادفی قند خون. مقادیر قند خون بر حسب میلی گرم قند در دسی لیتر (mg/dL) یا میلی مول قند در لیتر (mmol/L) خون بیان می شود. صرف نظر از آخرین زمان خوردن غذا ، میزان 200 میلی گرم در دسی لیتر (11.1 میلی مول در لیتر) یا بیشتر نشان دهنده دیابت است ، به خصوص اگر علائم و نشانه های دیابت را نیز دارید ، مانند تکرر ادرار و تشنگی شدید.
آزمایش قند خون ناشتا. نمونه خون پس از یک روزه داری شبانه گرفته می شود. نتایج به شرح زیر تفسیر می شوند:
- کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر (5.6 میلی مول در لیتر) طبیعی است.
- 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر (5.6 تا 6.9 میلی مول در لیتر) به عنوان پیش دیابت تشخیص داده می شود.
- 126 میلی گرم در دسی لیتر (7 میلی مول در لیتر) یا بالاتر در دو آزمایش جداگانه به عنوان دیابت تشخیص داده می شود.
آزمایش تحمل گلوکز خوراکی. این آزمایش کمتر از بقیه مورد استفاده قرار می گیرد ، مگر در دوران بارداری. شما باید یک شب ناشتا باشید و سپس در مطب پزشک مایع قندی بنوشید. سطح قند خون به صورت دوره ای تا دو ساعت آینده آزمایش می شود. نتایج به شرح زیر تفسیر می شوند:
- کمتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر (7.8 میلی مول در لیتر) طبیعی است.
- 140 تا 199 میلی گرم در دسی لیتر (7.8 میلی مول در لیتر و 11.0 میلی مول در لیتر) به عنوان پیش دیابت تشخیص داده می شود.
- 200 میلی گرم در دسی لیتر (11.1 میلی مول در لیتر) یا بالاتر بعد از دو ساعت نشان دهنده دیابت است.
غربالگری. انجمن دیابت آمریکا غربالگری معمول با آزمایش های تشخیصی دیابت نوع 2 را در همه بزرگسالان 45 ساله یا بالاتر و در گروه های زیر توصیه می کند:
- افراد زیر 45 سال که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند و دارای یک یا چند عامل خطر مرتبط با دیابت هستند
- زنانی که دیابت بارداری داشته اند
- افرادی که مبتلا به پیش دیابت تشخیص داده شده اند
- کودکانی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند و دارای سابقه خانوادگی دیابت نوع 2 یا سایر عوامل خطر هستند
پس از تشخیص
در صورت تشخیص دیابت ، پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش های دیگری برای تشخیص دیابت نوع 1 و نوع 2 انجام دهد – زیرا این دو بیماری اغلب به درمان های متفاوتی نیاز دارند.
پزشک شما سطح آزمایش A1C را حداقل دو بار در سال و در صورت تغییر در درمان تکرار می کند. هدف از انجام A1C بسته به سن و عوامل دیگر متفاوت است. برای اکثر افراد ، انجمن دیابت آمریکا سطح A1C زیر 7 درصد را توصیه می کند.
همچنین آزمایشات تشخیصی منظمی برای غربالگری عوارض دیابت یا بیماریهای همراه دریافت خواهید کرد.
درمان دیابت نوع 2
مدیریت دیابت نوع 2 شامل موارد زیر است:
- تغذیه سالم
- ورزش منظم
- کاهش وزن
- احتمالاً داروهای ضددیابت یا انسولین درمانی
- پایش قند خون
این مراحل به شما کمک می کند تا سطح قند خون خود را به حالت عادی نزدیک کنید ، که می تواند عوارض را به تاخیر انداخته یا از آنها جلوگیری کند.
تغذیه سالم
برخلاف تصور رایج ، رژیم خاصی برای دیابت وجود ندارد. با این حال ، مهم است که رژیم غذایی خود را در نزدیکی رزیمهای غذایی زیر نگه دارید:
- یک برنامه منظم برای وعده های غذایی و میان وعده های سالم
- انداره کوچکتر وعده های غذایی
- غذاهای پر فیبر مانند میوه ها ، سبزیجات غیر نشاسته ای و غلات کامل
- مصرف کمتر غلات تصفیه شده ، سبزیجات نشاسته ای و شیرینی ها
- وعده های متوسط لبنیات کم چرب ، گوشت های کم چرب و ماهی
- مصرف روغن های آشپزی سالم ، مانند روغن زیتون یا روغن کانولا
- مصرف کالری کمتر
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است توصیه کند که با یک متخصص تغذیه مشورت کنید ، که می تواند به شما کمک کند تا:
- انتخاب های سالم را در بین ترجیحات غذایی خود مشخص کنید
- برای وعده های غذایی متعادل و مغذی برنامه ریزی کنید
- ایجاد عادات جدید و رفع موانع تغییر عادات
- میزان کربوهیدرات ها را کنترل کنید تا سطح قند خون شما ثابت بماند
فعالیت بدنی
ورزش برای کاهش وزن یا حفظ وزن سالم مهم است. همچنین به تنظیم سطح قند خون کمک می کند. قبل از شروع یا تغییر برنامه ورزشی خود ، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه خود صحبت کنید تا مطمئن شوید فعالیت های ورزشی مورد نظر برای شما بی خطر است.
ورزش هوازی. یک ورزش هوازی که از آن لذت می برید انتخاب کنید ، مانند پیاده روی ، شنا ، دوچرخه سواری یا دویدن. بزرگسالان باید در بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه یا بیشتر یا حداقل 150 دقیقه در هفته ورزش هوازی متوسط انجام دهند. کودکان باید روزانه 60 دقیقه ورزش هوازی متوسط تا شدید داشته باشند.
تمرین مقاومتی. تمرینات مقاومتی قدرت ، تعادل و توانایی شما را برای انجام آسانتر فعالیتهای روزمره افزایش می دهد. تمرینات مقاومتی شامل وزنه برداری ، یوگا و کالیستنیک است.
بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 باید هر هفته دو تا سه جلسه ورزش مقاومتی داشته باشند. کودکان باید حداقل سه روز در هفته به فعالیت هایی بپردازند که قدرت و انعطاف پذیری آنها را افزایش می دهد. این فعالیتها می تواند شامل تمرینات مقاومتی ، ورزش و بالا رفتن از تجهیزات زمین بازی باشد.
عدم تحرک را محدود کنید. حذف طولانی مدت بی تحرکی ، مانند نشستن پشت کامپیوتر ، می تواند به کنترل سطح قند خون کمک کند. هر 30 دقیقه چند دقیقه به ایستادن ، راه رفتن یا انجام فعالیت های سبک بپردازید.
کاهش وزن
کاهش وزن منجر به کنترل بهتر سطح قند خون ، کلسترول ، تری گلیسیرید و فشار خون می شود. اگر اضافه وزن دارید ، ممکن است پس از کاهش 5 درصد از وزن خود ، شاهد بهبود این عوامل باشید. با این حال ، هرچه وزن بیشتری کاهش دهید ، مزایای بیشتری برای سلامتی و مدیریت بیماری های خود خواهید داشت.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص تغذیه می تواند به شما در تعیین اهداف مناسب کاهش وزن و تشویق تغییرات شیوه زندگی برای دستیابی به آنها کمک کند.
پایش قند خون
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما توصیه می کند که هر چند وقت یکبار سطح قند خون خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید در محدوده موردنظر خود باقی مانده اید. به عنوان مثال ، ممکن است لازم باشد آن را یک بار در روز و قبل یا بعد از تمرین بررسی کنید. در صورت مصرف انسولین ، ممکن است لازم باشد این کار را چندین بار در روز انجام دهید.
پایش معمولاً با یک دستگاه کوچک خانگی به نام دستگاه تست قند خون انجام می شود که میزان قند خون شما را اندازه گیری می کند. باید اندازه گیری های خود را ثبت کنید تا با تیم مراقبت های بهداشتی خود به اشتراک بگذارید.
دستگاه پایش مستمر گلوکز، یک سیستم الکترونیکی است که هر چند دقیقه یکبار از طریق سنسوری که زیر پوست شما قرار دارد ، سطح گلوکز را ثبت می کند. اطلاعات را می توان به یک دستگاه تلفن همراه مانند تلفن شما منتقل کرد و سیستم می تواند هشدارها را هنگامی که سطوح قند خون شما بسیار بالا یا خیلی پایین است ارسال کند.
داروهای دیابت
اگر نمی توانید سطح قند خون خود را با رژیم غذایی و ورزش حفظ کنید ، پزشک ممکن است داروهای دیابت را تجویز کند که به کاهش سطح قند خون شما یا کاهش نیاز بدن شما به انسولین درمانی کمک می کند. درمان دارویی دیابت نوع 2 شامل موارد زیر است:
متفورمین (گلوکوفاژ) به طور کلی اولین دارویی است که برای دیابت نوع 2 تجویز می شود. این دارو در درجه اول با کاهش تولید گلوکز در کبد و افزایش حساسیت بدن شما به انسولین عمل می کند تا بدن شما از انسولین به طور موثرتری استفاده کند.
برخی از افراد مصرف کننده متفورمین، کمبود B-12 را تجربه می کنند و ممکن است نیاز به مصرف مکمل ها داشته باشند. سایر عوارض جانبی احتمالی که ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد شامل موارد زیر است:
- حالت تهوع
- درد شکم
- نفخ
- اسهال
سولفونیل اوره به بدن شما کمک می کند انسولین بیشتری ترشح کند. به عنوان مثال می توان به گلیبورید، گلیپیزید (Glucotrol) و گلی بنکلامید اشاره کرد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- افت قند خون
- افزایش وزن
گلینیدها لوزالمعده را برای ترشح انسولین بیشتر تحریک می کنند. آنها سریعتر از سولفونیل اوره ها عمل می کنند و مدت تأثیر آنها در بدن کوتاه تر است. به عنوان مثال می توان به رپاگلیناید و nateglinide اشاره کرد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- افت قند خون
- افزایش وزن
تیازولیدیندیون ها باعث حساسیت بیشتر بافت های بدن به انسولین می شوند. به عنوان مثال می توان به روزیگلیتازون (آواندیا) و پیوگلیتازون (اکتوس) اشاره کرد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- خطر نارسایی احتقانی قلب
- خطر ابتلا به سرطان مثانه (پیوگلیتازون)
- خطر شکستگی استخوان
- کلسترول بالا (روزیگلیتازون)
- افزایش وزن
مهارکننده های DPP-4 به کاهش سطح قند خون کمک می کنند ، اما تمایل به تأثیر بسیار کمی دارند. به عنوان مثال می توان به سیتاگلیپتین(Januvia) ، saxagliptin (Onglyza) و لیناگلیپتین(Tradjenta) اشاره کرد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- خطر پانکراتیت
- درد مفاصل
آگونیست های گیرنده GLP-1 داروهای تزریقی هستند که هضم را کند کرده و به کاهش سطح قند خون کمک می کنند. استفاده از آنها اغلب با کاهش وزن همراه است و برخی ممکن است خطر حمله قلبی و سکته را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به exenatide (Byetta، Bydureon) ، لیراگلوتاید(Saxenda ، Victoza) و سماگلوتاید(Rybelsus، Ozempic) اشاره کرد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- خطر پانکراتیت
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
مهارکننده های SGLT2 با مهار بازگشت گلوکز به جریان خون ، بر عملکرد فیلتر خون در کلیه ها تأثیر می گذارد. در نتیجه ، گلوکز از طریق ادرار دفع می شود. این داروها ممکن است خطر حمله قلبی و سکته مغزی را در افرادی که خطر بالای این بیماری ها را دارند کاهش دهد. به عنوان مثال می توان به کاناگلیفلوزین (اینووکانا) ، داپاگلیفلوزین (فارکسیگا) و ایمپاگلیفلوزین (ژاردیانس) اشاره کرد. عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- خطر قطع عضو (کاناگلیفلوزین)
- خطر شکستگی استخوان (کاناگلیفلوزین)
- خطر گانگرن
- عفونت قارچی واژن
- عفونت های دستگاه ادراری
- فشار خون پایین
- کلسترول بالا
داروهای دیگری که پزشک ممکن است علاوه بر داروهای دیابت برای شما تجویز کند شامل داروهای فشار خون و داروهای کاهنده کلسترول و همچنین دوز پایین آسپرین است که از بیماری های قلبی و عروقی پیشگیری می کند.
انسولین درمانی
برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع دو به انسولین درمانی نیاز دارند. در گذشته ، انسولین درمانی به عنوان آخرین راه حل استفاده می شد ، اما امروزه اگر اهداف قند خون با تغییر شیوه زندگی و سایر داروها برآورده نشوند ، انسولین درمانی ممکن است زودتر تجویز شود.
انواع مختلف انسولین بسته به سرعت شروع به کار و مدت تأثیر آنها متفاوت است. به عنوان مثال انسولین طولانی مدت طوری طراحی شده است که در طول یک شب یا در طول روز عمل کند تا سطح قند خون ثابت بماند. انسولین کوتاه اثر ممکن است در زمان مصرف غذا استفاده شود.
پزشک تعیین می کند که چه نوع انسولینی برای شما مناسب است و چه زمانی باید آن را مصرف کنید. بسته به میزان پایداری سطح قند خون ، نوع انسولین ، دوز و برنامه شما ممکن است تغییر کند. بیشتر انواع انسولین از طریق تزریق مصرف می شود.
عوارض جانبی انسولین شامل خطر کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) ، کتواسیدوز دیابتی و تری گلیسیرید بالا است.
جراحی کاهش وزن
جراحی کاهش وزن، شکل و عملکرد دستگاه گوارش شما را تغییر می دهد. این جراحی ممکن است به شما در کاهش وزن و مدیریت دیابت نوع 2 و سایر بیماری های مرتبط با چاقی کمک کند. روشهای جراحی مختلفی وجود دارد ، اما همه آنها با محدود کردن مقدار غذای مصرفی، به کاهش وزن کمک می کنند. برخی روشها همچنین میزان جذب مواد مغذی را محدود می کنند.
جراحی کاهش وزن تنها یک بخش از برنامه کلی درمان است. درمان شما همچنین شامل رژیم غذایی و دستورالعمل های مکمل غذایی ، ورزش و مراقبت از سلامت روان خواهد بود.
به طور کلی ، جراحی کاهش وزن ممکن است برای بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 که دارای شاخص توده بدنی (BMI) 35 یا بالاتر هستند ، یک گزینه احتمالی باشد. BMI فرمولی است که از وزن و قد برای تخمین چربی بدن استفاده می کند. بسته به شدت دیابت یا شرایط همراه ، جراحی ممکن است برای افرادی با BMI کمتر از 35 نیز گزینه مطلوبی باشد.
جراحی کاهش وزن مستلزم تعهد مادام العمر به تغییر شیوه زندگی است. عوارض جانبی طولانی مدت شامل کمبودهای تغذیه ای و پوکی استخوان است.
بارداری
زنان مبتلا به دیابت نوع 2 به احتمال زیاد باید برنامه های درمانی خود را تغییر داده و از رژیم هایی پیروی کنند که میزان مصرف کربوهیدرات را به دقت کنترل می کند. بسیاری از زنان در دوران بارداری به انسولین درمانی نیاز دارند و ممکن است نیاز به قطع درمان های دیگر مانند داروهای فشار خون داشته باشند.
در دوران بارداری خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی یا بدتر شدن شرایط قند خون افزایش می یابد. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید ، در هر سه ماهه بارداری ، یک سال پس از زایمان یا طبق توصیه پزشک خود، به چشم پزشک مراجعه کنید.
علائم خطر
نظارت منظم بر سطح قند خون برای جلوگیری از عوارض شدید مهم است. شما بایستی از علائم و نشانه هایی که ممکن است سطح نامنظم قند خون را نشان دهند و نیاز به مراقبت فوری آگاه باشید:
قند خون بالا (هیپرگلیسمی). خوردن غذاهای خاص یا غذای زیاد ، بیمار بودن یا عدم مصرف دارو در زمان مناسب می تواند باعث افزایش قند خون شود. علائم و نشانه ها عبارتند از:
- تکرر ادرار
- تشنگی افزایش یافته
- خشکی دهان
- تاری دید
- خستگی
- سردرد
سندرم غیر کتوتیک هیپراسمولار هیپرگلیسمیک (HHNS). این وضعیت تهدید کننده زندگی شامل قند خون بالاتر از 600 میلی گرم در دسی لیتر (33.3 میلی مول در لیتر) است. اگر عفونت دارید ، از داروهای تجویز شده استفاده نمی کنید یا استروئیدها یا داروهای خاصی را که باعث تکرر ادرار می شوند مصرف می کنید ، HHNS احتمال بیشتری دارد. علائم و نشانه ها عبارتند از:
- خشکی دهان
- تشنگی شدید
- خواب آلودگی
- گیجی
- ادرار تیره
- تشنج
کتواسیدوز دیابتی. کتواسیدوز دیابتی زمانی رخ می دهد که کمبود انسولین باعث می شود که بدن به جای قند از تجزیه چربی ها برای تولید انرژی استفاده کند. این ارم منجر به تجمع اسیدهایی به نام کتون در جریان خون می شود. عوامل تحریک کننده کتواسیدوز دیابتی شامل بیماریهای خاص ، بارداری ، تروما و داروها است – از جمله داروهای دیابت به نام مهارکننده های SGLT2.
اگرچه کتواسیدوز دیابتی معمولاً در دیابت نوع 2 شدیدتر نیست ، اما سمیت اسیدها می تواند زندگی بیمار را تهدید کند. علاوه بر علائم و نشانه های هیپوگلیسمی ، مانند تکرر ادرار و افزایش تشنگی ، کتواسیدوز ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- حالت تهوع
- استفراغ
- درد شکم
- تنگی نفس
- نفس با بوی میوه ای
قند خون پایین. اگر سطح قند خون شما از محدوده موردنظر شما پایین بیاید ، به عنوان قند خون پایین (هیپوگلیسمی) شناخته می شود. سطح قند خون شما می تواند به دلایل زیادی کاهش یابد ، از جمله حذف یک وعده غذایی ، مصرف ناخواسته بیش از حد معمول دارو یا فعالیت بدنی بیشتر از حد معمول. علائم و نشانه ها عبارتند از:
- تعریق
- لرزش
- ضعف
- گرسنگی
- تحریک پذیری
- سرگیجه
- سردرد
- تاری دید
- تپش قلب
- لکنت زبان
- خواب آلودگی
- گیجی
اگر علائم یا نشانه هایی از قند خون پایین دارید ، چیزی بنوشید یا بخورید که به سرعت سطح قند خون شما را افزایش دهد – آب میوه ، قرص گلوکز ، آب نبات سفت یا منبع دیگری از قند. خون خود را پس از 15 دقیقه دوباره آزمایش کنید. اگر سطح مورد نظر شما نیست ، مصرف قند را تکرار کنید. بعد از بازگشت سطح به حالت عادی ، یک وعده غذایی بخورید.
در صورت از دست دادن هوشیاری ، باید تزریق فوری گلوکاگون ، هورمونی که باعث آزاد شدن قند در خون می شود ، انجام شود.