فهرست مطالب
داروی لیتیوم چیست؟
لیتیوم یک تثبیت کننده خلق و خو است که برای درمان یا کنترل دوره های جنون اختلال دو قطبی استفاده می شود. علائم شیدایی شامل بیش فعالی ، عجله در گفتار ، قضاوت ضعیف ، کاهش نیاز به خواب ، پرخاشگری و عصبانیت است.
لیتیوم همچنین به جلوگیری یا کاهش شدت حملات شیدایی کمک می کند.
لیتیوم برای بزرگسالان و کودکان دارای سن حداقل 7 سال استفاده می شود.
اطلاعات مهم
اگر باردار هستید بدون اینکه به پزشک خود بگویید از لیتیوم استفاده نکنید. این دارو می تواند به جنین درون شکم مادر آسیب برساند. از یک فرم موثر جلوگیری از بارداری استفاده کنید و اگر در حین درمان باردار شدید به پزشک خود بگویید.
سمیت با لیتیوم می تواند باعث مرگ شود. لیتیم دارویی است که دامنه ایمنی محدودی دارد و اگر فقط کمی بیشتر از دوز توصیه شده مصرف کنید سمیت ایجاد می کند.
در صورت بروز علائم مسمومیت با لیتیوم ، استفاده از لیتیوم را متوقف کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. علائم مسمومیت با این دارو عبارتند از: ضعف عضلانی ، گرفتگی عضلانی، خواب آلودگی ، احساس سبکی سر ، تغییرات خلقی ، تاری دید ، زنگ زدن در گوش ، ضربان قلب نامنظم ، گیجی ، اختلال گفتار ، کلافگی مشکل تنفس ، یا تشنج .
قرصهای آهسته رهش لیتیوم را خرد نکنید ، نجوید یا آن را نشکنید. قرص را کامل ببلعید. مایعات اضافی بنوشید تا هنگام مصرف این دارو دچار کمبود آب نشوید.
اگر بیش از حد تعریق کرده اید ، یا اگر تب ، استفراغ یا اسهال دارید ، به پزشک خود اطلاع دهید.
در هنگام ورزش و در هوای گرم، از گرم شدن بیش از حد و کمبود آب بدن خودداری کنید. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نوع و مقدار مایعاتی که باید بنوشید دنبال کنید. در برخی موارد ، نوشیدن بیش از حد مایعات به اندازه نوشیدن ناکافی مایعات می تواند مضر باشد.
لیتیوم می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند. اگر رانندگی می کنید و یا کاری را انجام می دهید که نیاز به هوشیاری و هوشیاری داشته باشد مراقب باشید.
نکات قبل از شروع مصرف لیتیوم
در صورت حساسیت به لیتیم نباید از آن استفاده کنید.
اگر تاکنون هر یک از علائم زیر را داشته اید برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما بی خطر است ، با پزشک خود صحبت کنید:
- مشکلات تنفسی؛
- بیماری قلبی؛
- بیماری کلیوی؛
- اختلال تیروئید ؛
- نوار قلب غیرطبیعی ؛
- غش کردن ناگهانی یا
- یکی از اعضای خانواده که قبل از 45 سالگی درگذشته باشد.
برخی از داروها می توانند با لیتیم تداخل داشته و باعث ایجاد بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شوند . مطمئن شوید که پزشک شما می داند که آیا شما داروهای محرک ، داروهای افیونی ، محصولات گیاهی یا داروی افسردگی ، بیماری های روحی ، بیماری پارکینسون ، سردردهای میگرنی ، عفونت های جدی یا پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ را مصرف می کنید . قبل از ایجاد هرگونه تغییر در نحوه یا زمان مصرف داروهای خود ، از پزشک خود بپرسید.
مشخص نیست که آیا لیتیوم به نوزاد متولد شده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید ، به پزشک خود اطلاع دهید.
هنگام استفاده از این دارو نباید شیر دهید.
لیتیوم برای استفاده در افراد زیر 7 سال تأیید نشده است.
نحوه مصرف قرص لیتیوم
لیتیوم را دقیقاً همانطور که برای شما تجویز شده مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و تمام راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز شما را تغییر دهد. هرگز از لیتیم در مقادیر بیشتر یا طولانی تر از زمان تجویز استفاده نکنید. مسمومیت با این دارو ممکن است در صورت مصرف فقط کمی بیشتر از دوز توصیه شده اتفاق بیافتد.
قرص لیتیوم را به صورت کامل مصرف کنید و از شکستن، جویدن یا خرد کردن آن جدا اجتناب کنید.
اشکال دارویی مایع لیتیوم را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ ارائه شده استفاده کنید یا از قاشق آشپزخانه برای اندازه گیری و تجویز استفاده نکنید.
در صورت داشتن تب و استفراغ یا اسهال یا تعریق بیش از حد معمول با پزشک خود تماس بگیرید. هنگام مصرف لیتیوم می توانید به راحتی کم آب شوید ، که ممکن است بر میزان نیاز شما تأثیر بگذارد. دوز یا برنامه دارویی خود را بدون نظر پزشک تغییر ندهید.
برای جلوگیری از کمبود آب بدن هر روز مایعات اضافی بنوشید .
ممکن است 3 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. استفاده از دارو را طبق دستور خود ادامه دهید و اگر علائم شما پس از 1 هفته شروع به بهبودی نکرد، به پزشک خود بگویید.
ممکن است به آزمایش خون مکرر نیاز داشته باشید.
در صورت نیاز به جراحی ، پیش از موعد به جراح بگویید که از این دارو استفاده می کنید.
این دارو را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری کنید. در صورت استفاده از بطری ، آن را کاملاً در بسته نگه دارید.
دوز درمانی لیتیوم
دوز معمول بزرگسالان برای حملات شیدایی:
کنترل حاد:
– دوز معمول: 1800 میلی گرم در روز
– فرمولاسیون طولانی اثر : 900 میلی گرم خوراکی صبح و شب –
فرمولاسیون معمولی: 600 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز ، صبح ، بعد از ظهر و شب
کنترل طولانی مدت در شب :
دوز نگهدارنده: 900 تا 1200 میلی گرم / روز
فرمولاسیون طولانی اثر: 600 میلی گرم خوراکی در صبح و در شب
فرمولاسیون معمولی: 300 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
موارد استفاده:
حملات شیدایی اختلال دو قطبی
درمان نگهدارنده برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی
دوز معمول بزرگسالان برای اختلال دو قطبی:
کنترل حاد:
– دوز معمول: 1800 میلی گرم در روز
– فرمولاسیون با طولانی اثر : 900 میلی گرم خوراکی صبح و شب –
فرمولاسیون معمولی: 600 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز ، صبح ، بعد از ظهر و شب
کنترل طولانی مدت در شب :
دوز نگهدارنده: 900 تا 1200 میلی گرم / روز
فرمولاسیون طولانی اثر: 600 میلی گرم خوراکی در صبح و در شب
فرمولاسیون معمولی: 300 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
موارد استفاده:
درمان حملات شیدایی در اختلال دو قطبی
درمان نگهدارنده برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی
دوز معمول کودکان برای حملات شیدایی:
12 سال به بالا:
کنترل حاد:
– دوز معمول: 1800 میلی گرم در روز
– فرمولاسیونطولانی اثر: 900 میلی گرم خوراکی صبح و شب –
فرمولاسیون معمولی: 600 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز ، صبح ، بعد از ظهر و شب
کنترل طولانی مدت شبانه :
دوز نگهدارنده: 900 تا 1200 میلی گرم در روز
– فرمولاسیون با انتشار طولانی مدت : 600 میلی گرم خوراکی صبح و شب
فرمولاسیون معمولی: 300 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
موارد استفاده: –
درمان شیدایی اختلال دو قطبی
درمان نگهدارنده برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی
دوز معمول کودکان برای اختلال دو قطبی:
12 سال به بالا:
کنترل حاد:
– دوز معمول: 1800 میلی گرم در روز
– فرمولاسیون طولانی اثر : 900 میلی گرم خوراکی صبح و شب
فرمولاسیون معمولی: 600 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز ، صبح ، بعد از ظهر و شب
کنترل طولانی مدت شبانه :
دوز نگهدارنده: 900 تا 1200 میلی گرم در روز
– فرمولاسیون طولانی اثر : 600 میلی گرم خوراکی صبح و شب
فرمولاسیون معمولی: 300 میلی گرم خوراکی 3 تا 4 بار در روز
موارد استفاده:
درمان شیدایی در اختلال دو قطبی
درمان نگهدارنده برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی
اگر دوز مصرفی را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
دارو را در اسرع وقت مصرف کنید ، اما اگر نزدیک به نوبت دوز بعدی است دوز فراموش شده را حذف کنید. همزمان دو دوز مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
مصرف لیتیوم را متوقف کنید و فورا با اورژانس تماس بگیرید.
علائم اولیه سمیت عبارتند از: استفراغ ، اسهال ، خواب آلودگی ، ضعف عضلانی یا از دست دادن هماهنگی.
هنگام مصرف لیتیوم از چه چیزهایی باید خودداری کنم؟
تا زمانی که بدانید لیتیم چگونه روی شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.
در هنگام ورزش ، در هوای گرم یا عدم نوشیدن مایعات کافی، از گرم شدن یا کمبود آب بدن خودداری کنید. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نوع و مقدار مایعاتی که باید بنوشید دنبال کنید. در برخی موارد، نوشیدن بیش از حد مایعات می تواند به اندازه عدم نوشیدن آب کافی خطرناک باشد.
میزان نمکی را که در رژیم غذایی خود مصرف می کنید تغییر ندهید. تغییر نمک دریافتی می تواند میزان لیتیوم خون را تغییر دهد.
عوارض جانبی لیتیوم
در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک به لیتیوم ، فورا با اورژانس تماس بگیرید: کهیر ؛ مشکل تنفس، تورم صورت ، لب ها ، زبان یا گلو
مقدار زیادی لیتیوم در بدن باعث مرگ می شود. اگر فقط کمی بیشتر از دوز توصیه شده مصرف کنید ، سمیت لیتیوم ممکن است رخ دهد.
در صورت بروز علائم مسمومیت با لیتیوم ، استفاده از آن را متوقف نموده و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: ضعف عضلانی ، گرفتگی عضلانی، خواب آلودگی ، احساس سبکی سر ، تغییرات خلقی ، تاری دید ، زنگ زدن در گوش ، ضربان قلب نامنظم ، گیجی ، اختلال گفتار ، کلافگی ، مشکل تنفس یا تشنج.
اگر موارد زیر را دارید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:
- احساس سبکی سر
- تنگی نفس؛
- تب ، افزایش تشنگی یا ادرار کردن
- ضعف ، سرگیجه
- مشکلات حافظه ، توهم ؛
- مشکلات در تعادل یا حرکت عضلات.
- از دست دادن کنترل روده یا مثانه ؛
- تشنج ؛
- سطح پایین سدیم: سردرد ، گیجی ، اختلال گفتار ، ضعف شدید ، استفراغ ، از دست دادن هماهنگی ، احساس عدم ثبات.
- مشکلات تیروئید: افزایش یا کاهش وزن ، درد عضلانی ، لرزش ، احساس گرما یا سرما ، تغییر در پوست یا مو ، تعریق ، احساس ضعف یا خستگی ، ضربان قلب سریع یا تپنده ، افزایش حرکات روده ، احساس اضطراب یا تحریک.
- علائم کم آبی: احساس تشنگی یا گرمای زیاد ، عدم توانایی در ادرار کردن ، تعریق شدید یا خشکی پوست
- افزایش فشار در داخل جمجمه: سردردهای شدید ، صدای زنگ در گوش ، سرگیجه ، حالت تهوع ، مشکلات بینایی ، درد پشت چشم.
در صورت بروز علائم سندرم سروتونین ، مانند: تحریک ، توهم ، تب ، تعریق ، لرز ، ضربان قلب سریع ، سفتی عضلات ، کشیدگی ، از دست دادن هماهنگی ، حالت تهوع ، استفراغ یا اسهال سریعاً به دنبال پزشک باشید .
عوارض جانبی شایع لیتیوم:
- سرگیجه ، خواب آلودگی
- لرزش در دستان شما؛
- مشکل راه رفتن
- خشکی دهان ، افزایش تشنگی یا ادرار
- حالت تهوع ، استفراغ ، از دست دادن اشتها ؛
- راش؛ یا
- تاری دید.
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
تداخلات دارویی لیتیوم
در مورد تمام داروهای فعلی خود به پزشک خود اطلاع دهید. بسیاری از داروها می توانند بر روی لیتیم تأثیر بگذارند ، به ویژه:
- بوسپیرون ؛
- فنتانیل ؛
- خار مریم ؛
- ترامادول ؛
- داروهای خانواده تریپتان مثل سوماتریپتان و ریزاتریپتان
- تریپتوفان ؛
- داروهای ضد افسردگی یا ضد روان پریشی ؛ یا
- یک مهار کننده MAO – ایزوکاربوکسازید ، لینزولید ، تزریق متیلن بلو ، فنلزین ، راساژیلین، سلژیلین ، ترانیل سیپرومین ، و دیگر اعضای این دسته دارویی.
این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است با لیتیوم تداخل داشته باشند. مانند داروهای تجویز شده و بدون نسخه پزشک ، ویتامین ها و محصولات گیاهی . همه تداخلات دارویی احتمالی در اینجا ذکر نشده است.
اطلاعات بیشتر
به یاد داشته باشید ، این دارو و سایر داروها را از دسترس کودکان دور نگه دارید ، هرگز داروهای خود را برای دیگران تجویز نکنید و از لیتیوم فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.
همیشه با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه در مورد شرایط شخصی شما صدق می کند.
منبع: