داروها قسمت اساسی برنامه درمانی هستند. این داروها شما را درمان نمی کنند اما به شما کمک می کنند تا روحیه خود را متعادل نگه دارید تا بتوانید کارهای مورد نیاز و یا کارهایی را که به آنها تمایل دارید انجام دهید.
فهرست مطالب
بهترین داروهای دو قطبی
پزشکان از انواع مختلفی از داروها برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می کنند. برخی با اوج شدید شیدایی مبارزه می کنند و برخی دیگر پایین ترین سطح افسردگی را درمان می کنند . ممکن است همزمان یک دارو یا چند دارو برای شما تجویز شود.
بهترین داروی دو قطبی دارویی است که برای شما بهتر باشد. برای تصمیم گیری در مورد برنامه دارویی که بیشترین کمک را به شما می کند با پزشک خود مشورت کنید.
شما ممکن است سالها یا دهه ها این داروها را مصرف کنید ، حتی اگر مدت زمان طولانی از آخرین حملات افسردگی یا شیدایی شما گذشته باشد. به این روش درمان نگهدارنده گفته می شود و به جلوگیری از عود علائم کمک می کند.
داروهای تثبیت کننده خلق یا مود استبیلایزر
تثبیت کننده های خلقی داروهایی هستند که باعث جلوگیری از افزایش خلق (شیدایی) یا پایین آمدن خلق (افسردگی) می شوند. آنها همچنین کمک می کنند تا خلق و خوی شما در کار ، مدرسه یا زندگی اجتماعی شما تداخل نداشته باشد.
مواردی از این داروها عبارتند از:
- کاربامازپین
- دی والپروکس
- لاموتریژین
- لیتیوم
- والپروات سدیم
برخی از این داروها همچون کاربامازپین، لاموتریژین و اسید والپروئیک به عنوان داروهای ضد تشنج نیز شناخته می شوند ، که برای معالجه حملات صرع و تشنج استفاده می شوند.
هر چند همه این داروها اثرات یکسانی ندارند، برخی (مانند لیتیوم) در درمان شیدایی بهتر عمل می کنند. موارد دیگر (مانند لاموتریژین) ممکن است برای افسردگی مفیدتر باشند.
به خاطر داشته باشید که اصطلاح “تثبیت کننده خلق و خو” می تواند گمراه کننده باشد. اگر یکی از آنها را مصرف کنید ، هنوز ممکن است خلق شما در طول روز تغییر کند. این داروها دوره های شیدایی یا افسردگی را که ممکن است از چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد درمان می کنند.
سایر داروهای تثبیت کننده خلق و خو
تجویز داروهایی به نام داروهای ضد روان پریشی (آنتی سایکوز) نیز در برنامه های درمانی دو قطبی رایج است. برای کمک به علائم شیدایی می توانید آنها را به تنهایی یا با تثبیت کننده های خلقی مصرف کنید. این داروها شامل موارد زیر است:
- هالوپریدول
- لوکساپین
- ریسپریدون
امروزه پزشکان ممکن است داروهای ضد روان پریشی (آنتی سایکوز یا ضد جنون) جدیدتری را تجویز کنند ، از جمله:
- آریپیپرازول
- آسناپین
- كاریپرازین
- لوراسیدون
- اولانزاپین
- کوئتیاپین
- زیپرازیدون
داروهای ضدافسردگی در اختلال دو قطبی
بیشتر اوقات ، پزشکان با تجویز داروی تثبیت کننده خلق و خو مانند لیتیوم، درمان اختلال دو قطبی را شروع می کنند. اما FDA برخی از داروها را برای افسردگی ناشی از اختلال دو قطبی نیز تأیید کرده است:
- فلوکستین همراه با اولانزاپین ( Symbyax )
- کوئتیاپین
- لوراسیدون . ممکن است آن را به تنهایی یا با لیتیوم یا والپروئیک سدیم مصرف کنید.
برای برخی از افراد ، داروهای ضد افسردگی سنتی ممکن است باعث یک دوره شیدایی شوند. به دلیل وجود این خطر ، پزشک شما، باید از نزدیک شما را تحت نظر داشته باشد.
کدام دارو برای درمان اختلال دو قطبی من مناسبتر است؟
پزشک شما نمی تواند پیش بینی کند که یک داروی خاص مورد مصرف در اختلال دو قطبی، برای شما چگونه عمل می کند. ممکن است لازم باشد چندین نوع مختلف و دوزهای مختلف را امتحان کنید تا روش درست را دریابید. و این می تواند زمان بر باشد.
پروسه طولانی تعیین داروی مناسب برای اختلال شما می تواند ناامید کننده باشد ، اما تسلیم نشوید. سرانجام ، شما و پزشک می توانید داروهایی را پیدا کنید که برای شما مناسب باشد.
نکات دارویی
اگر مبتلا به اختلال دو قطبی هستید ، مصرف دارو باید بخشی از برنامه معمول شما باشد. داروهای خود را هر روز در یک ساعت مشخص مصرف کنید. اگر این کار را همراه با یک کار روزانه دیگر مانند مسواک زدن ، صبحانه خوردن یا خوابیدن همزمان کنید به راحتی میتوانید زمان مصرف داروهایتان را به خاطر بسپارید. یک جعبه یادآور قرص هفتگی می تواند به شما کمک کند تا ببینید آیا دوز مصرفی را فراموش کرده اید یا خیر.
در مورد بهترین زمان روز برای مصرف داروهای دو قطبی حتما با داروساز یا پزشک خود صحبت کنید. بعضی از آنها را بهتر است صبح یا هنگام خواب بخورید و برخی دیگر را همراه با غذا یا بعد از غذا.
اطمینان حاصل کنید که اگر به طور تصادفی دوز مصرفی را فراموش کرده اید ، چه کاری باید انجام دهید. از دکتر خود یا داروساز خود بپرسید. تصور نکنید که دو برابر کردن مصرف دارو ایده خوبی است.
عوارض جانبی داروهای دو قطبی
مانند هر دارویی، داروهای درمان اختلال دو قطبی نیز می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. بسته به اینکه از کدام داروها استفاده می کنید این عوارض متفاوت خواهند بود. این عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع
- لرزش
- ریزش مو
- مشکلات جنسی
- افزایش وزن
- آسیب کبدی
- آسیب کلیه
- اسهال
- شکم درد
- واکنش پوستی
بسیاری از عوارض جانبی پس از چند هفته درمان از بین می روند. اگر بعد از آن هنوز احساس بدی دارید ، به پزشک مراجعه کنید. تصور نکنید که مجبورید با عوارض جانبی این داروها به زندگی ادامه دهید. پزشک شما ممکن است بتواند دوز داروی شما را تغییر دهد ، داروی دیگری برای کنترل عوارض جانبی به شما بدهد یا کلاً داروی دیگری را امتحان کند.
به درمان خود پایبند باشید
داروهای مورد مصرف در درمان اختلال دو قطبی داروهای قدرتمندی هستند و شما باید آنها را دقیقاً همانطور که پزشک توصیه می کند مصرف کنید. بدون تأیید پزشک ، مصرف دارو را قطع نکنید. این امر می تواند خطرناک باشد.
وقتی احساس خوبی دارید ، ممکن است تصمیم بگیرید که داروی خود را قطع کنید. اما این ایده بدی است مگر اینکه پزشک شما موافقت کند. درمان تنها در طی حملات تغییرات خلقی ممکن است برای جلوگیری از بازگشت علائم کافی نباشد. در بیشتر افراد ، درمان نگهدارنده بین دوره های تغییرات خلقی باعث می شود که شیدایی و افسردگی کمتر اتفاق بیفتد و شدت آنها را کاهش دهد. اگر اکنون احساس خوبی دارید ، احتمالاً به این دلیل است که داروی شما موثر است. بنابراین به مصرف داروهای خود ادامه دهید.