فهرست مطالب
افسردگی چیست؟
علائم افسردگی در زنان
علائم افسردگی در زنان عبارتند از:
- احساس مداوم غمگی ، اضطراب یا “پوچی”
- از دست دادن علاقه یا لذت از فعالیت ها ، از جمله رابطه جنسی
- بی قراری ، تحریک پذیری ، یا گریه بیش از حد
- احساس گناه ، بی ارزشی ، درماندگی ، ناامیدی ، بدبینی
- خیلی کم یا زیاد خوابیدن ، صبح زود بیدار شدن
- کاهش وزن و /یا کاهش اشتها یا پرخوری و افزایش وزن
- کاهش انرژی ، خستگی ، احساس “کند شدن”
- فکر کردن به مرگ یا خودکشی یا اقدام به خودکشی
- مشکل در تمرکز ، به خاطر سپردن یا تصمیم گیری
- علائم جسمی مداوم که به درمان پاسخ نمی دهند ، مانند سردرد ، اختلالات گوارشی و درد مزمن
علائم شیدایی در زنان
شیدایی یک حالت پرانرژی و دارای خلق و خوی بالا است که می تواند در اختلال دو قطبی رخ دهد. شرایط روحی فرد در اختلال دوقطبی میتواند در طول روزها یا هفته ها یا ماهها از افسردگی کم و محدود تا شیدایی و سرخوشی شدید متغیر باشد. اگر چه شیدایی یک وضعیتی است که در آن فرد احساس سرخوشی میکند ولی این حالت یک مشکل جدی است و نیاز به بررسی و درمانهای پزشکی دارد.
علائم شیدایی عبارتند از:
- خلق و خوی غیر طبیعی بالا رفته
- تحریک پذیری
- کاهش نیاز به خواب
- علائم خودشیفتگی
- صحبت کردن بسیار زیاد
- افکار مسابقه ای
- افزایش فعالیت ، از جمله فعالیت جنسی
- به طور قابل توجهی انرژی افزایش یافته است
- قضاوت ضعیف که می تواند منجر به رفتار مخاطره آمیز شود
- رفتار اجتماعی نامناسب
چرا افسردگی در زنان بیشتر از افسردگی در مردان است؟
قبل از بلوغ ، افسردگی نادر است و در دختران و پسران تقریباً با همان میزان بروز می کند. با این حال ، با شروع بلوغ ، خطر ابتلا به افسردگی در یک دختر به طرز چشمگیری افزایش می یابد و به دو برابر پسران می رسد.
برخی از متخصصان معتقدند که افزایش احتمال افسردگی در زنان ممکن است مربوط به تغییر در سطح هورمون هایی باشد که در طول زندگی یک زن رخ می دهد. این تغییرات در دوران بلوغ ، بارداری و یائسگی و همچنین پس از زایمان و یا سقط جنین مشهود است . علاوه بر این ، نوسانات هورمونی که با چرخه قاعدگی هر ماه اتفاق می افتد احتمالاً به سندرم قبل از قاعدگی یا PMS و اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی یا PMDD کمک می کند – یک سندرم شدید که به ویژه با افسردگی ، اضطراب و تغییرات خلقی مشخص می شود و در هفته قبل از قاعدگی رخ می دهد. و در عملکرد طبیعی زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند.
چه چیزی احتمال افسردگی در زنان را افزایش می دهد؟
طبق نظر موسسه ملی بهداشت ، عواملی که خطر افسردگی در زنان را افزایش می دهند عبارتند از: عوامل مرتبط با تولید مثل ، ژنتیک یا سایر عوامل بیولوژیکی، عوامل بین فردی و برخی خصوصیات روانشناختی و شخصیتی. علاوه بر این ، زنانی که بچه تربیت می کنند و زنانی که والد تنها هستند ، استرس بیشتری دارند که ممکن است بروز علائم افسردگی را تحریک کند . عوامل دیگری که می توانند خطر بروز افسردگی در زنان را افزایش دهند عبارتند از:
- سابقه خانوادگی اختلالات خلقی
- سابقه اختلالات خلقی در سالهای اولیه باروری
- از دست دادن والدین قبل از 10 سالگی
- از دست دادن سیستم حمایت اجتماعی یا وجود چنین تهدیدی
- استرس روانشناختی و اجتماعی مداوم ، مانند از دست دادن شغل ، استرس رابطه ، جدایی یا طلاق
- آزار جسمی یا جنسی از کودکی
- استفاده از داروهای خاص
زنان همچنین می توانند پس از تولد نوزاد به افسردگی پس از زایمان مبتلا شوند. برخی از افراد در زمستان دچار اختلال عاطفی فصلی می شوند. افسردگی بخشی از اختلال دو قطبی است .
آیا افسردگی ارثی است؟
افسردگی می تواند وراثتی باشد. در صورت بروز ، عموماً از 15 تا 30 سالگی شروع می شود. ارتباط بین وراثت با افسردگی در بروز افسردگی در زنان بسیار بیشتر است. با این حال ، همیشه یک پیوند ژنتیکی یا ارثی آشکار برای توضیح اینکه چرا ممکن است کسی دچار افسردگی بالینی شود وجود ندارد.
تفاوت افسردگی در زنان با افسردگی در مردان
افسردگی در زنان از چند جهت با افسردگی در مردان متفاوت است:
- افسردگی در زنان ممکن است زودتر اتفاق بیفتد ، بیشتر طول بکشد ، احتمال عود آن بیشتر باشد ، بیشتر با وقایع استرس زای زندگی همراه باشد و نسبت به تغییرات فصلی حساس تر باشد.
- زنان بیشتر احساس گناه می کنند و اقدام به خودکشی می کنند ، گرچه در واقع کمتر از مردان خودکشی می کنند.
- افسردگی در زنان به احتمال زیاد با اختلالات اضطرابی ، به ویژه علائم هراس و ترس و اختلالات خوردن همراه است .
ارتباط PMS و PMDD با افسردگی در زنان
از هر چهار زن در دوران قاعدگی ، سه نفر سندرم قبل از قاعدگی یا PMS را تجربه می کنند. PMS نوعی اختلال است که با علائم عاطفی و جسمی مشخص می شود و شدت آن از یک چرخه قاعدگی به چرخه دیگر نوسان دارد. زنان 20 یا 30 ساله معمولاً تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند.
PMS و PMDD چگونه درمان می شوند؟
بسیاری از زنانی که همراه با PMS یا PMDD دچار افسردگی می شوند از طریق ورزش یا مراقبه بهبود می یابند . برای افرادی که علائم شدید دارند ، دارو ، روان درمانی فردی یا گروهی یا مدیریت استرس می تواند مفید باشد. پزشک مراقبت های اولیه اولین انتخاب مناسب برای شروع درمان است. پزشک می تواند شما را از نظر افسردگی غربالگری کند و علائم شما را درمان کند.
آیا افسردگی در زنان در دوران بارداری رخ می دهد؟
تصور میشد که بارداری یک دوره ای است که زنان را در برابر اختلالات روانپزشکی محافظت می کند. اما افسردگی در زنان باردار تقریباً به همان اندازه که در زنان غیر باردار اتفاق می افتد بروز میکند. عواملی که خطر ابتلا به افسردگی در زنان را در دوران بارداری افزایش می دهد عبارتند از:
- سابقه افسردگی یا PMDD
- سن در زمان بارداری – هرچه سن شما کمتر باشد ، خطر بالاتر است
- تنها زندگی کردن
- حمایت اجتماعی محدود
- درگیری زناشویی
- عدم اطمینان در مورد بارداری
تأثیر افسردگی بر بارداری
تأثیر احتمالی افسردگی در بارداری شامل موارد زیر است:
- افسردگی می تواند در توانایی مراقبت از زن در دوران بارداری اختلال ایجاد کند. شاید کمتر بتواند توصیه های پزشکی را دنبال کند و بخوابد و به درستی غذا بخورد.
- افسردگی می تواند باعث شود زن از موادی مانند تنباکو ، الکل و / یا داروهای غیرقانونی استفاده کند که ممکن است به کودک آسیب برساند.
- افسردگی می تواند پیوند با نوزاد را دشوار کند.
بارداری ممکن است تأثیرات زیر را بر افسردگی زنان داشته باشد:
- فشارهای ناشی از بارداری می تواند به ایجاد افسردگی یا عود یا بدتر شدن علائم افسردگی کمک کند .
- افسردگی در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان را افزایش دهد (افسردگی پس از زایمان نامیده می شود ).
گزینه های درمان افسردگی در دوران بارداری
آماده شدن برای مراقبت از یک نوزاد جدید کار فراوانی را می طلبد. اما سلامتی شما باید در درجه اول قرار گیرد. بر انجام فوری و کامل همه کارها اصرار نکنید ، کارهای خود را کاهش دهید و کارهایی انجام دهید که به شما در کسب آرامش کمک کند. علاوه بر این ، صحبت در مورد چیزهایی که به شما مربوط می شوند بسیار مهم است. با دوستان ، شریک زندگی و خانواده خود صحبت کنید. اگر از آنها حمایت و پشتیبانی بخواهید ، خواهید دید که اغلب آن را دریافت می کنید.
اگر احساس ضعف و نگرانی دارید ، به دنبال درمان باشید. از پزشک یا مامای خود بخواهید تا شما را به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهد.
درمان افسردگی در زنان در دوران بارداری
شواهد فزاینده نشان می دهد که بسیاری از داروهای ضد افسردگی در دسترس ، از جمله اکثر SSRI ها (به جز پاروکستین یا همان Paxil) ، جهت درمان افسردگی در دوران بارداری ، حداقل از نظر اثرات کوتاه مدت بالقوه بر کودک ، حداقل خطر را (در صورت وجود) دارند. اثرات طولانی مدت همچنان مورد مطالعه قرار می گیرند. خطرات ممکن است بسته به دارو و همچنین بسیاری از عوامل دیگر در دوران بارداری متفاوت باشد که می تواند جنین در حال رشد را به خطر بیندازد . افسردگی درمان نشده مادر و نوزاد را در معرض خطر قرار می دهد. گاهی اوقات ، در درمان افسردگی شدید در دوران بارداری که سایر درمانها موثر نبوده اند ، از درمان الکتروشوک (ECT) یا TMS (تحریک مغناطیسی ترانس جمجمه) استفاده می شود
شما باید درباره خطرات و مزایای احتمالی درمان با پزشک خود صحبت کنید.
درمان افسردگی پس از زایمان در زنان
گاهی اوقات افسردگی پس از زایمان ، مانند سایر انواع افسردگی درمان می شود. این به معنای استفاده از داروها و / یا روان درمانی است . اگر خانمی شیرده است ، تصمیم گیری در مورد مصرف داروهای ضدافسردگی بایستی پس از گفتگو با متخصص اطفال و نیز مشورت با روانپزشک و ارزیابی خطرات و فواید آن صورت پذیرد. اکثر داروهای ضد افسردگی در مقادیر بسیار ناچیز در شیر ترشح میشوند و اثرات احتمالی آنها در سلامتی نوزادان به خوبی بررسی نشده است.
داروی جدیدی به نام برکسانولون (زولرسو) وجود دارد که به طور خاص برای درمان افسردگی پس از زایمان تأیید شده است . در طی سه روز به صورت داخل وریدی تزریق می شود و مشخص شده است که باعث تسکین بیشتر زنان می شود.
آیا شیوع افسردگی در زنان در دوران میانسالی افزایش می یابد؟
پیش یائسگی مرحله ای از زندگی باروری یک زن است که به طور معمول از 40 سالگی او شروع می شود (یا برای برخی زودتر) و تا قاعدگی به مدت یک سال اتفاق نیافتاده است(و یک زن در یائسگی محسوب می شود). در یکی دو سال آخر پیش یائسگی ، کاهش استروژن تسریع می شود. در این مرحله ، بسیاری از زنان علائم یائسگی را تجربه می کنند.
یائسگی دوره زمانی است که زن قاعدگی ماهانه خود را متوقف می کند و علائم مربوط به عدم تولید استروژن را تجربه می کند. طبق تعریف ، یک زن بعد از یک سال قطع قاعدگی در یائسگی است. یائسگی معمولاً در اواخر دهه 40 تا اوایل دهه 50 اتفاق می افتد. با این حال ، زنانی که تخمدان خود را با جراحی برداشته اند ، یائسگی “ناگهانی” دارند.
کاهش سطح استروژن در طی پیش یائسگی و یائسگی باعث تغییرات جسمی و عاطفی – مانند افسردگی یا اضطراب می شود. مانند هر مقطع دیگر از زندگی یک زن ، بین سطح هورمون و علائم جسمی و عاطفی رابطه وجود دارد. برخی از تغییرات فیزیکی شامل دوره های نامنظم یا پرش ، دوره های شدیدتر یا سبک تر و گرگرفتگی است .
چگونه می توانم با علائم یائسگی کنار بیایم؟
روش های زیادی وجود دارد که می توانید علائم یائسگی را کاهش داده و سلامتی خود را حفظ کنید. این نکات شامل روش هایی برای کنار آمدن با تغییرات خلقی ، ترس و افسردگی است:
- غذای سالم بخورید و به طور منظم ورزش کنید .
- در یک فعالیت یا سرگرمی خلاق شرکت کنید که حس موفقیت را پرورش می دهد.
- یک مهارت آرامش بخش برای انجام پیدا کنید – مانند یوگا ، مراقبه یا نفس عمیق.
- اتاق خواب خود را خنک نگه دارید تا از تعریق شبانه و ایجاد اختلال برای خواب جلوگیری کند .
- در صورت لزوم از دوستان ، اعضای خانواده یا یک مشاور حرفه ای حمایت عاطفی بخواهید.
- با خانواده و جامعه خود در ارتباط باشید و روابط دوستانه خود را پرورش دهید.
- داروها ، ویتامین ها و مواد معدنی را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.
- برای خنک ماندن در هنگام گرگرفتگی ، اقداماتی مانند پوشیدن لباس گشاد را انجام دهید.
روش های درمان افسردگی در زنان
روش های مختلفی برای درمان افسردگی استفاده می شود ، از جمله داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی ، روش های تحریک مغز مانند ECT یا TMS و روان درمانی فردی.
اگر استرس خانوادگی بر افسردگی شما بیفزاید ، ممکن است خانواده درمانی مفید باشد. ممکن است پزشک مراقبت های اولیه بهترین نوع درمان برای شما را تعیین کند.