فهرست مطالب
سوسپانسیون فکسوفنادین برای چیست؟
فکسوفنادین برای تسکین علائم رینیت آلرژیک فصلی (“تب یونجه”) از جمله آبریزش بینی، عطسه کردن؛ چشم های قرمز، خارش دار یا آبریزش دار؛ یا خارش بینی، گلو یا سقف دهان در بزرگسالان و کودکان سن 2 سال و بالاتر تجویز می شود. این دارو همچنین برای تسکین علائم کهیر (نواحی برجسته قرمز و خارش دار پوست)، از جمله خارش و بثورات در بزرگسالان و کودکان 6 ماهه و بالاتر استفاده می شود. فکسوفنادین در دسته ای از داروها به نام آنتی هیستامین ها قرار دارد. این دارو با مسدود کردن اثرات هیستامین، ماده ای در بدن که باعث علائم آلرژی می شود، عمل می کند.
ما در این مقاله سعی داریم به جنبه های مختلف مصرف سوسپانسیون فکسوفنادین در کودکان همچون دوز مصرفی و عوارض جانبی این دارو بپردازیم.
نحوه استفاده از سوسپانسیون فکسوفنادین در کودکان
- اگر از سوسپانسیون فکسوفنادین استفاده می‌کنید، قبل از هر نوبت مصرف، بطری را به خوبی تکان دهید و با استفاده از قاشق مخصوص مدرج، دوز را به دقت اندازه بگیرید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز مناسب را اندازه گیری نکنید. سوسپانسیون این دارو را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد.
- در صورت تمایل، این دارو را فقط با آب مصرف کنید. از مصرف سوسپانسیون فکسوفنادین به همراه آب میوه ها (مانند سیب، گریپ فروت یا پرتقال) اجتناب کنید، زیرا ممکن است جذب این دارو را کاهش دهند.
- دوز این دارو بر اساس سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود. دوز دارو را سرخود افزایش ندهید، یا این دارو را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.
- اگر کودک شما به فکسوفنادین، هر داروی دیگر یا هر یک از ترکیبات موجود در قرص یا سوسپانسیون فکسوفنادین حساسیت دارد، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. از داروساز خود لیستی از مواد تشکیل دهنده این دارو را بخواهید.
- به پزشک و داروساز خود بگویید که کودک شما چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی را مصرف می کند یا قصد دارد مصرف کند. در صورت استفاده کودک شما از اریترومایسین و یا کتوکونازول حتما به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.
- از مصرف آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیم تا 2 ساعت قبل و پس از مصرف این دارو خودداری کنید . این آنتی اسیدها می توانند جذب فکسوفنادین را کاهش دهند .
- اگر کودک شما مبتلا به نارسایی کلیوی است، قبل از مصرف، به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر وضعیت کودک شما بهبود نیافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
دوز سوسپانسیون فکسوفنادین در کودکان
داروی فکسوفنادین در کودکان به شکل سوسپانسیون 30 میلی گرم در هر 5 میلی لیتر در ایران موجود هست.
دوز معمول فکسوفنادین در کودکان برای رینیت آلرژیک
- 6 ماه تا 2 سال: 15 میلی گرم (2.5 میلی لیتر) 2 بار در روز
- 2 سال تا 11 سال: 30 میلی گرم (5 میلی لیتر) 2 بار در روز
- 12 سال و بالاتر: 180 میلی گرم (30 میلی لیتر) یک بار در روز، یا 60 میلی گرم (10 میلی لیتر) 2 بار در روز
نکات قبل از مصرف:
- سوسپانسیون خوراکی می تواند توسط بیماران 6 ماهه و بالاتر استفاده شود.
- قرص ها می تواند توسط بیماران 6 تا 11 ساله استفاده شود.
- فرمولاسیون قرص های روکش دار باید به بیماران 12 سال و بالاتر محدود شود.
موارد استفاده:
- تسکین علائم مرتبط به رینیت آلرژیک فصلی (مانند آبریزش بینی، عطسه، خارش، آبریزش چشم، خارش بینی/گلو)
- درمان تظاهرات پوستی بدون عارضه کهیر ایدیوپاتیک مزمن
دوز معمول فکسوفنادین در کودکان برای کهیر
- 6 ماه تا 2 سال: 15 میلی گرم (2.5 میلی لیتر) 2 بار در روز
- 2 سال تا 11 سال: 30 میلی گرم (5 میلی لیتر) 2 بار در روز
- 12 سال و بالاتر: 180 میلی گرم (30 میلی لیتر) یک بار در روز، یا 60 میلی گرم (10 میلی لیتر) 2 بار در روز
نکات قبل از مصرف:
- سوسپانسیون خوراکی می تواند توسط بیماران 6 ماهه و بالاتر استفاده شود.
- قرص ها و محلول خوراکی میتواند توسط بیماران 6 تا 11 ساله استفاده شود.
- فرمولاسیون قرص های روکش دار باید به بیماران 12 سال و بالاتر محدود شود.
موارد استفاده:
- تسکین علائم مرتبط با رینیت آلرژیک فصلی (مانند آبریزش بینی، عطسه، خارش، آبریزش چشم، خارش بینی/گلو)
- درمان تظاهرات پوستی بدون عارضه کهیر ایدیوپاتیک مزمن
عوارض جانبی سوسپانسیون فکسوفنادین در کودکان
یک دارو در کنار اثرات درمانی خود ممکن است عوارض ناخواسته ای نیز ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهند، اما در صورت بروز ممکن است به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشند.
در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر فوراً با پزشک خود مشورت کنید:
نادر
- احساس تنگی در قفسه سینه
- احساس گرما، قرمزی صورت، گردن، بازوها و گاهی قسمت بالای سینه
- تورم بزرگ و کهیر مانند روی صورت، پلک ها، لب ها، زبان، گلو، دست ها، پاها یا اندام های جنسی
- تنگی نفس، تنفس دشوار یا سخت
برخی از عوارض جانبی ممکن است رخ دهد که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. این عوارض جانبی ممکن است در طول درمان از بین بروند، زیرا بدن شما با دارو سازگار می شود. همچنین، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است بتواند راه های پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی را به شما بگوید. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه دارد یا آزاردهنده است یا اگر در مورد آنها سؤالی دارید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید:
بیشتر رایج
- استفراغ
کمتر رایج
- کمر درد
- بدن درد یا درد کلی
- لرز
- سرفه کردن
- اسهال
- مشکل در حرکت
- سرگیجه
- گرفتگی گوش
- گوش درد
- تب
- سردرد
- درد مفاصل
- از دست دادن صدا
- درد یا گرفتگی عضلات
- درد یا سفتی عضلانی
- گرفتگی بینی
- حالت تهوع
- درد در بازوها یا پاها
- درد یا حساسیت در اطراف چشم یا استخوان گونه
- خونریزی قاعدگی دردناک
- قرمزی یا تورم در گوش
- صدای زنگ یا وزوز در گوش
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- خواب یا خواب آلودگی غیر معمول
- عطسه کردن
- گلو درد
- ناراحتی معده
- مفاصل متورم
- احساس خستگی یا ضعف غیرمعمول
- عفونت ویروسی (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا)
نادر
- عصبی بودن
- کهیر
- بی خوابی
- رویاهای وحشتناک(کابوس)
- مشکل خواب
سایر عوارض جانبی که ذکر نشده نیز ممکن است در برخی از بیماران رخ دهد. اگر متوجه عوارض دیگری شدید، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.
منبع: