ریواستیگمین: موارد مصرف، عوارض جانبی، دوز درمانی و تداخلات دارویی

ریواستیگمین(Rivastigmine) با نام تجاری اگزلون(Exelon) برای درمان زوال عقل خفیف تا متوسط ناشی از بیماری آلزایمر یا پارکینسون استفاده می شود .

ریواستیگمین درمانی قطعی برای بیماری آلزایمر یا پارکینسون نیست. این دارو همچنین ممکن است برای مواردی استفاده شود که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

اطلاعات مهم

اگر تا به حال با مصرف پچ پوستی ریواستیگمین دچار قرمزی ، خارش یا تحریک پوستی شدید ، نباید از ریواستیگمین خوراکی استفاده کنید .

قبل از مصرف این دارو

اگر به ریواستیگمین یا داروهای مشابه با آن مانند فلبامات مپروبامات(meprobamate) یا کاریزوپرودول(carisoprodol) حساسیت دارید نباید از آنها استفاده کنید.

اگر تا به حال با مصرف پچ پوستی ریواستیگمین دچار قرمزی ، خارش یا تحریک پوستی شدید ، نباید از ریواستیگمین خوراکی استفاده کنید .

اگر تا به حال هر یک از مشکلات زیر را داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

• زخم یا خونریزی معده ؛
• تشنج
• مشکلات قلبی
• بیماری کبد یا کلیه ؛
• مشکلات ادراری یا
• آسم ، بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) یا سایر اختلالات تنفسی.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید ، به پزشک خود اطلاع دهید.

شیردهی به هنگام استفاده از این دارو ممکن است خطرناک باشد. در مورد هر گونه خطر از پزشک خود سوال کنید.

چگونه باید ریواستیگمین را مصرف کنم؟

همزمان با مصرف کپسول ریواستیگمین یا محلول خوراکی آن ، از پچ پوستی ریواستیگمین استفاده نکنید .

تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و تمام راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را مطالعه کنید پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کنید.

ریواستیگمین را به همراه غذا مصرف کنید.

دستورالعمل های استفاده همراه با دارو را بخوانید و آنها را به دقت دنبال کنید. اگر این دستورالعمل ها را نمی دانید از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (و نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

می توانید داروی مایع را مستقیماً از طریق سرنگ قورت دهید یا دارو را با یک لیوان کوچک آب ، آب میوه یا نوشابه مخلوط کنید. ظرف 4 ساعت پس از مخلوط کردن دارو با مایعات فوق، این مخلوط را هم بزنید و بنوشید. کمی بیشتر آب به لیوان اضافه کنید ، به آرامی بچرخانید و بلافاصله بنوشید.

پس از استفاده از سرنگ ، قسمت خارجی آن را با دستمال تمیز پاک کرده و دوباره سرنگ را در داخل محافظ خود قرار دهید. 

اگر به دلیل استفراغ یا اسهال بیمار هستید یا بیش از حد تعریق می کنید با پزشک خود تماس بگیرید . هنگام مصرف ریواستیگمین ممکن است به راحتی دچار کم آبی شوید.

دوزهای ریواستیگمین بر اساس وزن است. در صورت افزایش یا کاهش وزن نیاز شما به دوز تغییر می کند.

در صورت نیاز به جراحی ، به جراح خود بگویید که در حال حاضر از این دارو استفاده می کنید.

اگر به هر دلیلی مصرف ریواستیگمین را متوقف کردید ، بدون صحبت قبلی با پزشک خود دارو را مجدداً شروع نکنید. ممکن است لازم باشد با دوز کمتری شروع کنید.

در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری شود. محلول مایع را به حالت ایستاده نگه دارید. اجازه ندهید که داروی مایع منجمد شود.

اگر دوز مصرفی را فراموش کنم چه اقدامی باید انجام دهم؟

دارو را در اسرع وقت مصرف کنید ، اما اگر نزدیک به نوبت دوز بعدی است دوز فراموش شده را حذف کنید. همزمان دو دوز مصرف نکنید.

اگر چندین دوز متوالی را فراموش کرده اید ، قبل از مصرف بیشتر ریواستیگمین با پزشک خود تماس بگیرید.

قبل از تمام شدن کامل دارو ، نسخه خود را دوباره تهیه کنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اقدامی باید انجام دهم؟

به دنبال فوریت های پزشکی باشید یا با شماره 115 تماس بگیرید.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل حالت تهوع ، استفراغ ، ترشح بزاق ، تعریق ، کندی ضربان قلب ، تنفس ضعیف یا کم عمق ، غش یا تشنج (تشنج) باشد.

هنگام مصرف ریواستیگمین از مصرف چه چیزهایی باید خودداری کنم؟

تا زمانی که بدانید ریواستیگمین چگونه روی بدن شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

عوارض جانبی ریواستیگمین

در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک ، از کمک فوری پزشکی استفاده کنید : کهیر ؛ تنفس دشوار، تورم صورت ، لب ها ، زبان یا گلو

در صورت داشتن موارد زیر ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

• استفراغ شدید یا مداوم یا اسهال ، کاهش اشتها ، کاهش وزن ؛
• مدفوع خونی یا قیر مانند ، سرفه همراه با مخاط خونی یا استفراغ که شبیه پودر قهوه است.
• احساس سبکی ، مانند این که ممکن است غش کنید.
• لرزش (لرزش کنترل نشده) ، حرکات عضلانی ببدون کنترل و مداوم در چشم ، زبان ، فک یا گردن.
• تشنج (تشنج)
• ادرار دردناک یا دشوار
• قرمزی شدید پوست ، خارش یا تحریک ؛ یا
• علائم کم آبی – احساس تشنگی یا گرمای زیاد ، عدم توانایی در ادرار کردن ، تعریق شدید یا پوست داغ و خشک.

عوارض جانبی شایع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناراحتی معده ، حالت تهوع ، استفراغ ؛
• از دست دادن اشتها؛ یا
• ضعف.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

اطلاعات مربوط به دوز ریواستیگمین

دوز معمول بزرگسالان برای بیماری آلزایمر:

بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط:
خوراکی:

دوز شروع: 1.5 میلی گرم خوراکی دو بار در روز
دوز نگهدارنده: پس از حداقل 2 هفته درمان، اگر دوز اولیه به خوبی تحمل شود، آن را می توان به 3 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد؛ افزایش های بعدی به 4/5 میلی گرم و 6 میلی گرم دو بار در روز باید فقط بعد از حداقل 2 هفته از زمان شروع دوز قبلی انجام شود.

پچ پوستی:
– دوز اولیه: 4/6 میلی گرم در هر 24 ساعت پچ روی پوست یک بار در روز اعمال می شود
دوز نگهدارنده: بعد از حداقل 4 هفته درمان در دوز اولیه ، و اگر به خوبی تحمل شود ، می توان دوز را به 9.5 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد تا زمانی که این دوز مفید باشد. دوز را می توان به 13.3 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد.
حداکثر دوز: 13.3 میلی گرم در 24 ساعت به صورت روزانه. دوزهای بالاتر با افزایش معنی داری در بهبود علائم نداشته است و با افزایش قابل توجهی در بروز عوارض جانبی جدی همراه بوده است.

بیماری آلزایمر وخیم:
پچ پوستی:
دوز توصیه شده: 13.3 میلی گرم در 24 ساعت به صورت روزانه پچ پوستی به روی پوست استفاده می شود؛ هر 24 ساعت با یک پچ جدید جایگزین شود.

دوز معمول بزرگسالان برای بیماری پارکینسون:

بیماری پارکینسون خفیف تا متوسط مبتلا به زوال عقل:
خوراکی:
دوز اولیه: 1.5 میلی گرم خوراکی دو بار در روز همراه با صبحانه و عصرانه
دوز نگهدارنده: پس از آن، دوز را می توان به 3 میلی گرم خوراکی دو بار در روز و بیشتر به 4.5 میلی گرم دو بار در روز و 6 میلی گرم دو بار در روز (بر اساس تحمل بیمار) با حداقل 4 هفته فاصله در بین افزایش دوزها اقدام کرد.

پچ پوستی:
دوز اولیه: 4.6 میلی گرم در 24 ساعت یک بار در روز روی پوست قرار می گیرد
دوز نگهدارنده: بعد از حداقل چهار هفته درمان و در صورت تحمل بیمار و مفید بودن افزایش دوزاژ، می توان دوز پچ را به 9.5 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد. سپس می توان دوز را به 13.3 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد.
حداکثر دوز: 13.3 میلی گرم در 24 ساعت. دوزهای بالاتر هیچ منافع اضافی قابل توجهی ندارند و با افزایش قابل توجهی در بروز عوارض جانبی همراه هستند.

موارد مصرف: برای درمان زوال عقل خفیف تا متوسط همراه با بیماری پارکینسون

چه داروهای دیگری روی ریواستیگمین تأثیر می گذارد؟

در مورد سایر داروهای خود ، به ویژه داروهای زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• داروهایی برای درمان افسردگی ، اضطراب ، اختلالات خلقی ، یا بیماری روانی ؛
• داروی سرماخوردگی یا آلرژی ؛
• داروهای دسته بتابلاکر در درمان فشار خون یا نارسایی قلبی.
• دارویی برای درمان بیماری پارکینسون ؛
• دارویی برای درمان حالت تهوع / استفراغ ، مشکلات معده ، بیماری حرکت یا سندرم روده تحریک پذیر .
• دارو برای درمان مثانه بیش فعال ؛
• داروی گشادکننده برونش برای درمان آسم ؛ یا
• یک NSAID (داروی ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین ، ایبوپروفن ، ناپروکسن و غیره).

این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است روی ریواستیگمین تأثیر بگذارند. این داروها شامل داروهای تجویز شده و بدون نسخه پزشک ، ویتامین ها و محصولات گیاهی است . همه تداخلات دارویی احتمالی در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید ، این دارو و سایر داروها را از دسترس کودکان دور نگه دارید ، هرگز داروهای خود را به دیگران توصیه نکنید و این دارو را فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه در مورد شرایط شخصی شما صدق می کند.

نسخه: 8.01.

منبع: وب سایت www.drugs.com