رویکرد ما در مدیریت درد تا حد زیادی به علت درد بستگی دارد. هنگامی که درد محصول جانبی یک بیماری مزمن است ، هدف ما یافتن یک استراتژی مناسب برای به حداقل رساندن درد و ناراحتی بیمار است. اما زمانی که درد ریشه در یک رویداد یا آسیب جداگانه داشته باشد ، می توانیم نه تنها روی درمان بلکه بر پیشگیری از درد مزمن تمرکز کنیم. در چنین شرایطی باید از خود سوال کنیم که آیا میتوان از مزمن شدن درد حاد جلوگیری کنیم؟
پاسخ ساده نیست – درد برای هر فرد پیچیده و منحصر به فرد است – اما مواردی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از تسکین درد در طولانی مدت انجام دهید. و مانند سایر بیماری های مزمن مانند دیابت و حملات قلبی ، یکی از کلیدهای پیشگیری درک خطر است.
ریسک فاکتورهای مزمن شدن درد در بیماران مختلف
* جراحی ها
اگرچه اکثر جراحی ها دردناک هستند ، اما بعضی از آنها به ویژه با ایجاد درد مزمن همراه هستند: ماستکتومی ، توراکوتومی (باز شدن قفسه سینه) ، تعویض مفصل ، قطع عضو و جراحی ستون فقرات مانند لامینکتومی و فیوژن. با هر یک از این انواع مختلف جراحی ، تجربه درد عصبی مداوم مربوط به عمل معمول است. مطالعات در حال انجام است که به دنبال راه هایی برای جلوگیری از تحریک بیش از حد اعصاب در طی این جراحی ها است ، از جمله شروع داروهای ضد نوروپاتیک مانند پرگابالین ، گاباپنتین و ونلافاکسین قبل از جراحی. اگر برای عمل جراحی خاصی برنامه ریزی کرده اید ، زودتر از موعد با جراح خود صحبت کنید تا ببینید آیا این کار برای شرایط شما مناسب است یا خیر.
* ضربه حاد
ضربه حاد ، مانند تصادفات با وسایل نقلیه موتوری یا صدمات ناشی از سقوط ، خطر افزایش درد مزمن را افزایش می دهد. معمولاً دلایل متعددی برای این امر وجود دارد که به هر دو عامل جسمی و روانی مربوط می شود. آسیب دیدگی ناشی از ضربه ناشی از حوادثی مانند سقوط از نردبان یا تصادفات در آزادراه باعث ایجاد لرزشی در مفاصل ، رباط ها ، تاندون ها و اعصاب بدن می شود و باعث یک واکنش زنجیره ای می شود که باعث می شود سیستم اسکلتی عضلانی بیش از حد متشنج شود و سیستم عصبی به صورتی شدید بیش از حد فعال شود که ممکن است بهبود نیابد. پاسخ احساسی به آسیب فقط در جهت تقویت بیشتر این پاسخ جسمی منجر میشود. متخصصان بهداشت رفتاری اغلب با بیماران برای درمان اضطراب و حتی PTSD کار می کنند که اغلب با این آسیبهای جسمی بروز میکنند.
* درد کمر
برخلاف سایر آسیب های حاد ، مانند پیچ خوردگی مچ پا ، که استراحت بخشی ضروری از روند بهبودی است ، صدمات کمر به خوبی با استراحت طولانی مدت برطرف نمی شوند. بهبودی سریعتر است در صورتی که حرکات مناسب و بازگشت به فعالیتهای معمول روزانه از همان اوایل پس از آسیب دیدگی کمر شروع شود. برای راهنمایی بیشتر در مورد تمرینات و فعالیتهای ایمن ، کار با یک متخصص مانند یک متخصص فیزیوتراپی را در نظر بگیرید. این تمرینات را تا زمانی که احساس راحتی کنید و بتوانید کارهای خود را شخصا انجام دهید ادامه دهید.
مطالعات نشان می دهد که الگوهای اعتقادی نیز در ایجاد درد مزمن نقش دارند. به عنوان مثال ، فاجعه ، هنگامی که ما در مورد یک وضعیت خاص بدترین حالت را فکر می کنیم ، می تواند منجر به احساس اضطراب ، افسردگی ، ترس و ناامیدی شود. فاجعه سازی یک عامل خطر شناخته شده برای ایجاد درد مزمن است ، در حالی که به نظر می رسد احساس خوش بینی بیشتر با بهبود در سلامتی همراه است. یک نظریه در مورد چگونگی ایجاد درد مزمن به عنوان اجتناب از ترس شناخته می شود، جایی که درد یا حتی پیش بینی درد چنان ترس در مورد آسیب بیشتر ایجاد می کند که فرد را زمینگیر میکند و از انجام برخی حرکات اجتناب می کند. به نظر می رسد این تغییرات رفتاری که به دلیل ترس زیاد ایجاد می شود ، احتمال ایجاد درد گسترده تر و پایدار را افزایش می دهد. یکی از راه هایی که به بیماران کمک می کند درک نادرست خود را تغییر دهند ، رویکرد بسیار آهسته و آگاهانه است. هر موفقیت کوچکی در طول مسیر بهبودی باعث ایجاد اعتماد به نفس می شود و هرچه اعتماد به نفس بیشتری ایجاد شود ، حذف احساسات منفی مانند ترس و اضطراب که مانع بهبودی هستند ، آسان تر است.
با وجود عوامل مختلفی که باعث ایجاد درد مزمن می شوند ، رویکرد ما در پیشگیری باید چند بعدی باشد – آموزش بهتر ، داروهای مناسب ، ورزش و فیزیوتراپی ، مشاوره و حتی تغذیه مناسب. اگر درد حاد دارید ، با پزشک خود در مورد نحوه استفاده از این ابزار صحبت کنید تا درد شما به یک مشکل مزمن تبدیل نشود.
